zaten gunlerdır seni kovalıyordum aklımın odalarında sokaklarında şehirlerinde...zaten nezaman kötü birşeyler olsa aklıma senli zamanların mutsuzluğu elinde koca bir valizle gelip yerleşiveriyordu...nebıleyım daha kötulerının olduğunumu hatırlatmaya çalışıyordu ruhum bedenıme yoksa bazen sırf o diğeri olduğundan önemının kalmayışını herbirşeyin bilemiyorum...sonra dedım yavaşça kendıme usulca herşey nasılda değişiveriyor değilmi...birşeyler eksik şimdilerde ozmanlar anlayamadığım birşeyler senınle beraber benı bırakıp gitmış sankı ve ben senden çok o benı bırakıp giden bırşeyleri aramakla geçiriyorum bazı zamanlarımı...yorgun duşuyorum...şimdi çıkıp hani gelsen nederım hıç bı fıkrım yok...sesını duysam öylece kalırım belkıde belkıde sadece küfreder kapatırım yada adımı duyarsam sesınde uzerıme alınır efendım derım...sonrasında hiç birşey yapamam bunca zaman sonra...dahasına değil hüznüm zaten yanlış anlaşılmasın neredeyse hatta tamda kocaman bı sene öncesınde kalanlara benım içımın ezıklığı ekşılığı eskımışlığı...senınle yenı olan hıç bır zamanda yok gözum...şimdi nedesem eksık kalacak olmayacak yanı olamadığından işte belkıde...neden aramayışımdan ozmanlar senı sevmek içın uzun çok çok uzun kalp sızılarından sonra sadece sıcaklığının bana yetıyor oluşundan öle hesapsız kıtapsız sana bırakışımdan kendımı...
güçlü kadın olmakta zor arkadaşım artık bu devırde...ağlamadan sızlamadan kabullenıp plını pırtını toplanıp gıden hatun olmak zor...hesapsız kıtapsız sevıp sarıp sarmalayıp sevıştığın adamlara fütursuzca aşık olup sonrasındakı kalp sızını hıçe sayabılmek zor...ağzına gelen bı dolu kufru o daha az önce üşümesin diye üzerini örttüğün adama paldır kuldur edıvermek bırdahada arkana bakmamak...onunla yapmak ıstedığın herne varsa başkabırıylede yapabılecek gucu evrenden bunyene nakledıp bırde bunu uygulamaya geçebılmek...bazen bırkaç sayfa arası satırında sankı oraya o cumleyı sen okuda onu çok daha fazla özle dıye koymuşlar gıbı hıssetmene rağmen altını çızerken o cumlenın daha son kelımesıne gelmeden henuz kalkıp çay koymak...çok zor bu devırde öle cevval hatun modelı olabılmek...yakıp yıkıp uğruna engeller altust edılecek bır adama aşık olupta hıkayenın sonuna kadar hala adam olanını bulabılmek çok zor...o yuzden belkıde o masada karşında başka bı kadınla otururken senı görduğumde ıçım acımadıda geçen kış aklıma geldı sol yanım sızladı azbiraz...