bazı adamlar vardır hayatınızın en olmadık yerinde paldır kuldur giren...sonrasında bikaç mutlu zaman bikaç keyifli an bi bakmışsınız çokca aşık oluvermışsınız...hiç düşünmeden planlamadan ama sonrası çokca mutsuzluk olmuş sizin için olduramamışsınız bırturlu ne bırlıkte ne ayrı kalabılmışsınız...günler aylar hatta yıllar geçmış hayatınızın en zor en önemlı en derıne yerleşıcek olan olaylarının başrol uyuncusu olmuş bıkaç defa...çok kızmış çok kızırlmış çokca üzülmüşsünüz...olduramamışsınız bir türlü...ama sonra yani hepsinin üzerinden gunler geceler geçtıkten sonra herşey sakınleşıp durulduğunda tum sular başka başka adamlara aşık olup başka başka şeylere uzuldukçe...yanında sana sıkma canını söz halledicez dıyen adamın o bi zamanlar senı çokca üzmüş adam olduğunu görünce...aşkında tutkununda kızgınlıkların kırgınlıkların herşeyın yıtıp gıttığini geriye çok daha değerli bişey kaldığını fark ediyor insan...hepsinden belkide tüm aşkımdan tüm kırgınlıklarımın diyetinden herşeyden daha değerli...şimdi bugun ona okadar şey oldu biz okadar sınavdan geçtik ben senden okadar nefret ettım kı amaonca şeye rağmen bugün hala ıyıkı varsın demek ıstedim...sırf çok sevıyor diye ona yemekler pişirip hazırlarken onun için bişeyler yaparken artık içimde hiç bir beklenti yok...acaba nerde kiminle diye içim içimi yemiyor yanımda olmadığı akşamlar için içim ezilmiyor...kocaman bi yanımı zamanında kaybettiğim için öfkelide değilim...güvendiğim bi adamın varlığını hıssettırdığı ıçın ne olmuş olursa olsun hala hayatımda olduğu ıçın ve belkide hiç bi anımızı kirletmediği için minnettarım...artık sadece ıyı olsun ıstıyorum dahasına hayatımda luzum yok...bazı ilişkiler nekadar kötü görunurse görunsun zamanla değer kaznıyor sağlamlaşıyor sanırım...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar