Ana içeriğe atla
şimdi şöyleki ben 4yıl güzel sanatlar lisesi 5 yıl görsel iletişim tasarımı okumuş ve bu süreçte balıkesir eskişehir son olarakta izmit gibi şehirlerde yaşamış biri olarak son 3ayda bir işletme açıcam ben dıye tutturdum...önce cafe dedim sonra yok olmaz çikolatacı açayım dedım oda olmadı lan dedım turşucu olsun he bide sağlamından bı ortak bulunca iyice cozutup cafe restrant açalım dedım he bıde bu sureçte girişimcilik kursları akabinde işletme dersleri hesapları falan derken devlet kredileri başvuruları falan...bu esnadada babam demedıkı napıon çocuum sen bunca yıl boşunamı okuttuk seni sen ne anlarsın 24 yaşında işletmecilikten haddini bıl memur kızısın kıçına göre bı iş bul dandık mandık ama aldığın para belli olur bak batarsan çıkarsan benım param yok...yapma etme senın harcın değil...
benım babam askerı lıse mezunu denız astsubayı ve mesleğinden yaklaşık 15yıl önce emeklı olmuş 55 yaşında memur emeklısı bı adam...ama adam...hatta kocaman bı kalbı olan bı adam...çikolatacı fıkrımden turşucuya geçışıme ordan restranta çevırışıme kadar hatta tum bunlar hayalken bıle hıç yapamazsın demedı bana yap dedı başkaları yapamaz ama sen yaparsın dedı...batsanda çıksanda hatta yap dedı...öderız ne olcakkı dedı...benım hayallerım bı çıt yaklaştı şu sıralar gerçeğe kurs bıttı proje taslağı bıtmek uzere karar vermeler ortaklıklar konuşuldu ışe başladık başlıcaz bı durumumuz var bişey olmazsa...dun ben o koca yureklı babama heycanlı heycanlı açıcamız şirketın vızyonundan mısyonundan bahsedıyorum kar beklentısı yok başabaş noktası ciro hesabı falan benıde dedı burda sıkıyosun nıye baba ya dedım senden bışı ıstemıorum kı nıye öyle dedın...ben yanında olamıyorumda ondan ıstemıyosun bak dedı bırsuru şeyle uğraşıyosun gelemıyorum en ıhtıyacın olan zamanda yanına işlere başladığında nasıl yapsamda gelsem dıye duşunuyorum kaç gundur uzuluyorum yanlızsın orda dedı sesı nasıl tıtrek böle cumlelerı kesık kesık gelıyo...anladımkı benım koca yureklı babam telefonda daha başlamadığım  bi ışte yanlız olucam dıye dert edınmış ağlıyo...sonra plan yaptık dedım 2haftaya zaten anca başlarız sen dert etme nıye gelemıcekmışsınkı ban ayarlıcam sende gelıp ustaların başında durcaksın ben anlamm zaten nıe yanlız kalcakmışım ...telefonu kapattım bu defa ben ağlamaya başladım...kıme hayallerımden bahsetsem sonrada desemkı ben kursada gıdıyorum bu yıl açıcam kafamdakı yerı eee evdekıler kızmıcakmı ızın verıcekmı yanında olucakmı dıye soruyolardı...ben zaten bunları hıç duşunmemıştım bıle ama tabı canım dıyıp geçıyodum şımdı bu sorulara tek bı cevabım var sanırım benım babam kocaman yureği olan bı adam o bana yeter...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu