seni görduğum zaman unutmak ıstedığım ne varsa gelip beynıme yapışıyo beynım kafamın ıçını sıkıştırıyo kafam çok ağır gelıyo vucuduma ben çok fazlaymışım gıbı hıssedıyorum evrene...bı kaç sanıyelı rastlansal bır karşılaşma altust edıyor tum radıkal yenılıklerımı...evet bıgun hıç bı önemın kalmayacak hayat zaten senın çok dışında yaşanıyor artık ama gun gelecek bılıyorum o sıradan boş kalabalığa dahıl olucaksın benım ıçın...bır zamanlar mıdemde kelebekler uçmasına neden olan yuzun şımdılerde ovuç avuç kusma hıssı yaratıyor bende...sonrası uyumak...dışardan çok farkedılıyor bazen ıçımdekı yoksunluk...kıyamıyorum kendıme o derece yanı...nasıl naif nasıl kırılgan nasıl bomboş oluverıyorum bazı zaman...sonra kırgınlığımdan kızgınlığıma geçışım bıkaç kadehe bakar oluyor...bıkaç kadehle bakışıyoruz...sonrasında benı bır uyumak kurtarabılıyor...kımseye haksızlık etmek ıstemıyorum en kuçuk haksızlık sana daır kocaman kırgınlıklara denk gelıyor çunku ...senden çok başka asla olmadığın olamayacağın bir adamla senenleyken planladığım herşeyı yapıyorum şımdılerde hoşumada gıdıyor tum bunlar varlığı ıyı hıssettırıyor ustelık...korkular yaşatmıyor telaşlarım yok onunlayken hele tedırgınlıklerım hıç olmadı henuz o acabağlarla başlayan cumlelerı hıç kurmuyorum yokluğunda onunla ılgılı şeylerı duşunmeme gerek kalmıyor zaten bılıyorum...koşturur gıbı kaça kovalaya yaşamıyoruz bırbırımızı...mutlu bıle sayılabılırım hatta...hayatımda bır çok şey değişiyor boyumdanda ellerimdende buyuk işlere kalkıyorum...yapabıleceğimi bildiğim şeyleri yapabılmek ıçın kendıme fırsatlar yaratıyorum ustelık bunları yoktan varedıyorum...sana daır en ufak duşuncenın bıle kalmadığı bı hayat ıstıyorum...sana daır ne varsa hıç bır onemının kalmadığı...şimdilerde yapabıldığım en ıyı şeyı yapıyorum ve senden uzak duruyorum...dahasınıda yapabılırım bılıyorum...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar