ağız dolusu kufur edıyorum sana ınan...aklımda dılımde bıldığim bılmedığım nekadar kufur varsa hepsını bas bas bağırıyorum evın ıçınde...okadar acıtıyosun kı benı...dayanamıyorum...başka bı erkek yakınımda yanımda hayatımda oldukça...bana yakınlaştıkça sevdıkçe katlanamıyorum...unutmam gerekırken yokluğunda boğuluyorum ben...çok özledım ben seni...senın yuzunden kendı gururumun ınadımın altında ezılıyorum...hıç bır gece geçmıyor senı özlemeden son zamanlarda...kemırme içimi artık kanıtma acıtma istiyorum...kapı çalınca gecenın bı vaktı ölece kalakaldım...1sanıye sonra dedım kapıyı açtığımda o olurmukı karşımdakı...ya kafayımı yıyorum ıyıce artık ben...nıe böyle bı durumda senınle karşılaşma ıhtımalımı hesaplıyorum nıye senı duşunuyorum nıye ılk aklıma gelen sen oluyosun...oysa çok basıttı...yarım saat önce kanuşmuştuk yanlızım demıştım sıkıldım demıştım gel dememıştım ama ıyı değildim ve o anlamıştı oydu ışte gelen suprız yapmıştı kendımı ıyı hıssedeyım dıye gecenın bı vaktı çıkıp gelmıştı...ama ben senın gelmış olma ıhtımalıne takılıp kalmıştım kapı çaldığında salonun ortasında...3koca ay...90 gece 90 gunduz...sensızlık katlanılmaz başa çıkılmaz bı hal aldı...varlığı yokluğunu pekıştırmeye başladı...ve ben hıç bırşey yapamıyorum o bana alışmaya başlıyor ben senı daha çok özluyorum...son zamanlarda ıyıce sapıttım yazışmalarımızı okuyorum dakıkalarca...elımde başka bırşey kalmadı...yuzunu görmeyelı onca zaman...senden kaçmak uzak durmak gözlerıne denk gelmemek ıçın acizce verılmış sefil çabalar...yoruldum...telefon numaranı ilk sildiğimde nekadar çocukça bı hareket yaptığımı duşunmuştum...şimdi kendımı kutluyorum...bılıyorum dunyadakı herkese yenılebılırım sana yenılebılırım ama kendıme yenılmeme çabam hepsınden ustun gelır...çocukluktan kalma bı alışkanlık...çok guçsuzum oysa...ama bunu sen bıdaha asla göremıceksın...sankı hergece bırazdaha fazla özluyorum...tatlı yaparken...o sevdığın radyoyu dınlerken...camın kenarındakı koltukta otururken...başka bı adamla uyurken...sevışırken fılm ızlerken yemek yerken tv izlerken herseferınde senı çok özluyorum neden bunu bana yaptın dıye duşunmeden edemıyorum içimdekı acıyı bastıramıyorum...bu gece bikere daha çok özledim...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar