uçuk...bilen bilir esasen hayatımın ilk uçuğunu bundan 3 yada 4 ay önce çıkarmıştım yine bilen bilir çokça hatta oldukça hatta olması gerektiğinden de çok fazla üzüldüğüm zamanlara denk gelir...peki ya şimdi...neyin uçuğu bu...bilipde bilmemezlikten gelme sendromu gibi bişi varmı hakkatten ya...itiraf ediyorum eşekler gibi ağladım salya sumuk hatta salyamada sumuğumede sahıp çıkmayıp genzime kaçırdım dakıkalarca kustum üstüne...kustukça ağladım ağladıkça daha çok kustum ne ara durdum bılmıyorum ama içim çoktan dışıma çıkmıştı...erkenden odama gırıp ışığıda kapayıp bıkaç ıyımısın tıkırtısınada akşamki sebzeli pidenin dokunduğunu mırıldandım ve tamamen rahat bırakıldım...bıkaç dakıka daha ağlayıp sonrasıznda tuvalet kağıdı yığınının arasında uyuyakaldım sanırım...ve sonuç kocaman bembeyaz bır yuz şişmiş gözler ve tum bu tabloyu tamamlayan kocaman kırmızı bır uçuk...günaydın...başka ...senin dışındaki tüm adamlar tüm zamanlar tüm geceler o gecelere dahil tüm uykular başka...bi nedeni yok üstelik ...şimdilik belkide sadece...ben çok başkayım senın dışındaki herkese...soğuk sinirli alıngan tahammülsüz biri oldum...çok daha uzak bi kadına dönüşüyorum yokluğunda...dayanamayıp ağlıyorum sonra kusuyorum kustukçamı ağlıyorum ağladıkçamı kusuyorum ayırt edemeyiyorum...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar