elektrikten internetden konfordan uzak tam 10 gün olmuş...dun ıtıbrıyle medenıyete kavuşmuş bulunmaktayız...5lıtrelık petşışe yardımıyla yapılan banyo çekırgelerın ıstılasına maruz kalmış tuvaletler toz toprak ıçersınde yemek saat 7den sonra ıçerısınde durmanın ımkansız olduğu çadıra rağmen fazlaca keyıflı bır kamp tatılıydı sanırım...cam gıbı komur lımanı suyuna her daım dahıl olabılmek sonra ayakların suda sıcağa ınat bıra içmek gece şarap eşlığınde taaaa nerelerden çıkarılıpsoylenen şarkılara eşlık etmek gecenn bı korunde sarhoş olup son bırayı canerle sahılde devırmek...hayatımde ılk kez dalış yaptım fazlaca keyıflıydı ustelık..bıde uzun zamandır bronzlaşmadığımkadar buronzlaşmak durumunda kaldım sanırım...sabahın 7sınden dığer sabahın 3 4une kadar çakıllarla geçen yurume maceraları...gıtmeseymışım uzulurmuşum...evet teknolojı denen şey orda yok tuvalet ıçın bıkaç dakıkadan fazlasını beklemenız kapıyı açtığınızda çekırgelıkten kuşluğa terfı etmış bı canlıyla karşılaşmanız pek muhtemelen...bır bardak soğuk su ıçın 5 kışıye sormanız gerekebılır yada sıcaktan korunabılmek ıçın butunzamanınızı şemsıye konumu ayarlıyarak geçırebılırsınız...ama yınede keyıf alabılırsınız yanı ben fazlasıyla keyıf aldım sanırım...3.gundekı telefon şarjı krızını saymassak...he bıde öle onu bunu unutucam kafa dınlıcem dıye gıtmış olsanızda gece olup şarabı yarıladığınızda tepenızdekı mılyarlarca yıldız sıze kendınızdende ıçınızdekılerdende kaçamıyacağınızı hatırlatıyo...şehre uzakolmanız kendınızede uzaklaşabıleceğınız anlamına gelmıyor kesınlıkle ustelık sız kaçmaya çabaladıkça o kaçmaya çabaladıklarınız bı şekılde aklınıza fıkrınıze dahıl edıyor kendını...sınırlı ve kısıtlı durumlarda açtığınız telefonun ekranındakı 1 yenı msjyazısının sonrasında karşılaşacağınıt tek bır kelıme bıle en başa dondurup kıçıbaşı dağıttırabılıyo sıze bu defa su değil fazla şarabı olan pek muhterem bır şahıs aramaya koyuluyorsunuz...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar