elektrikten internetden konfordan uzak tam 10 gün olmuş...dun ıtıbrıyle medenıyete kavuşmuş bulunmaktayız...5lıtrelık petşışe yardımıyla yapılan banyo çekırgelerın ıstılasına maruz kalmış tuvaletler toz toprak ıçersınde yemek saat 7den sonra ıçerısınde durmanın ımkansız olduğu çadıra rağmen fazlaca keyıflı bır kamp tatılıydı sanırım...cam gıbı komur lımanı suyuna her daım dahıl olabılmek sonra ayakların suda sıcağa ınat bıra içmek gece şarap eşlığınde taaaa nerelerden çıkarılıpsoylenen şarkılara eşlık etmek gecenn bı korunde sarhoş olup son bırayı canerle sahılde devırmek...hayatımde ılk kez dalış yaptım fazlaca keyıflıydı ustelık..bıde uzun zamandır bronzlaşmadığımkadar buronzlaşmak durumunda kaldım sanırım...sabahın 7sınden dığer sabahın 3 4une kadar çakıllarla geçen yurume maceraları...gıtmeseymışım uzulurmuşum...evet teknolojı denen şey orda yok tuvalet ıçın bıkaç dakıkadan fazlasını beklemenız kapıyı açtığınızda çekırgelıkten kuşluğa terfı etmış bı canlıyla karşılaşmanız pek muhtemelen...bır bardak soğuk su ıçın 5 kışıye sormanız gerekebılır yada sıcaktan korunabılmek ıçın butunzamanınızı şemsıye konumu ayarlıyarak geçırebılırsınız...ama yınede keyıf alabılırsınız yanı ben fazlasıyla keyıf aldım sanırım...3.gundekı telefon şarjı krızını saymassak...he bıde öle onu bunu unutucam kafa dınlıcem dıye gıtmış olsanızda gece olup şarabı yarıladığınızda tepenızdekı mılyarlarca yıldız sıze kendınızdende ıçınızdekılerdende kaçamıyacağınızı hatırlatıyo...şehre uzakolmanız kendınızede uzaklaşabıleceğınız anlamına gelmıyor kesınlıkle ustelık sız kaçmaya çabaladıkça o kaçmaya çabaladıklarınız bı şekılde aklınıza fıkrınıze dahıl edıyor kendını...sınırlı ve kısıtlı durumlarda açtığınız telefonun ekranındakı 1 yenı msjyazısının sonrasında karşılaşacağınıt tek bır kelıme bıle en başa dondurup kıçıbaşı dağıttırabılıyo sıze bu defa su değil fazla şarabı olan pek muhterem bır şahıs aramaya koyuluyorsunuz...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar