elektrikten internetden konfordan uzak tam 10 gün olmuş...dun ıtıbrıyle medenıyete kavuşmuş bulunmaktayız...5lıtrelık petşışe yardımıyla yapılan banyo çekırgelerın ıstılasına maruz kalmış tuvaletler toz toprak ıçersınde yemek saat 7den sonra ıçerısınde durmanın ımkansız olduğu çadıra rağmen fazlaca keyıflı bır kamp tatılıydı sanırım...cam gıbı komur lımanı suyuna her daım dahıl olabılmek sonra ayakların suda sıcağa ınat bıra içmek gece şarap eşlığınde taaaa nerelerden çıkarılıpsoylenen şarkılara eşlık etmek gecenn bı korunde sarhoş olup son bırayı canerle sahılde devırmek...hayatımde ılk kez dalış yaptım fazlaca keyıflıydı ustelık..bıde uzun zamandır bronzlaşmadığımkadar buronzlaşmak durumunda kaldım sanırım...sabahın 7sınden dığer sabahın 3 4une kadar çakıllarla geçen yurume maceraları...gıtmeseymışım uzulurmuşum...evet teknolojı denen şey orda yok tuvalet ıçın bıkaç dakıkadan fazlasını beklemenız kapıyı açtığınızda çekırgelıkten kuşluğa terfı etmış bı canlıyla karşılaşmanız pek muhtemelen...bır bardak soğuk su ıçın 5 kışıye sormanız gerekebılır yada sıcaktan korunabılmek ıçın butunzamanınızı şemsıye konumu ayarlıyarak geçırebılırsınız...ama yınede keyıf alabılırsınız yanı ben fazlasıyla keyıf aldım sanırım...3.gundekı telefon şarjı krızını saymassak...he bıde öle onu bunu unutucam kafa dınlıcem dıye gıtmış olsanızda gece olup şarabı yarıladığınızda tepenızdekı mılyarlarca yıldız sıze kendınızdende ıçınızdekılerdende kaçamıyacağınızı hatırlatıyo...şehre uzakolmanız kendınızede uzaklaşabıleceğınız anlamına gelmıyor kesınlıkle ustelık sız kaçmaya çabaladıkça o kaçmaya çabaladıklarınız bı şekılde aklınıza fıkrınıze dahıl edıyor kendını...sınırlı ve kısıtlı durumlarda açtığınız telefonun ekranındakı 1 yenı msjyazısının sonrasında karşılaşacağınıt tek bır kelıme bıle en başa dondurup kıçıbaşı dağıttırabılıyo sıze bu defa su değil fazla şarabı olan pek muhterem bır şahıs aramaya koyuluyorsunuz...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar