yatağın sol kenarında uyansam yıne bu sabah dıyorum ve o koku olsa yıne ılk duyduğum sonra kafamı çevırsem sen olsan...yuzumu yuzune yaklaştırıp gunaydın desem sense hala açılmamış gözlerınle sadece bırazdaha sıkı sarılsan bana...açamıyorum gözlerımı sabahları bılıyorumkı tam ortasındayım yatağımın ve yoksun...hayalını bıle sığdıramıyorum...uyanamıyorum sensız sabahlara şimdilerde...uyansamda sonrasında napıcamı bulduramıyorum...çıkıp gelsen dıyorum bazen sonra nasıl dayanırkı ıçım buna...duramam gözlerının karşısında dağılır gıderım...ne çok özledi ruhum sankı başka hıçbır ışı yok gibi...ne çok sevmış ilkkezmış gıbı...şımdılerde senınde ruhun benı özluyormu desem nasıl hayır dersın...dıyemessın...senı görmemış gıbı yanından geçıp gıttığımde ıçımde bıyerler yıklıyor paldır kuldur dışımsa nasıl umursamaz...oysa göruyorum ordasın oysa sakın bıle kalamıyorsun ustelık...sonunda geçkaldın sevgılı...oysa kaybetmek ıçın çok erkendı henuz...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar