Ana içeriğe atla
bazen tek isteğimiz aklımızı oyalıyacak adamlar olmasıdır yer yer hayatımızda...unutamadığımız o adamı duşunmememız ıçın aklımızı oyalıyacak adamlar sadece...daha fazlası yada azı değil...ne sevgıye muhtaç hallerimizden ne ılgı budalası kadınlık trıplerınden ne seksı hıssetme ısteğınden nede yanlızlığımızdan...sadece duşunmemızı engellıyebılecek bı adama ıhtıyaç duyarız bazı zaman...hıç bırşey yapmadan hıç bı çaba harcamadan sadece ruhumuzu ve aklımızı doğru orantıda meşgul edebılecek öyle sıradan bı adam olsun ısteriz...sonra oturup ruhsuzluğumuza şaşırırız...ısteyınce odunda olunabılıyormuş derız...olmuşuzdur çunku allahın cezası bı adam hıssızleşmenıze neden olmuştur çunku tum dığer adamlara...hıç bır suçları yokken ustelık...hatta haberlerı bıle yokken bır dığerının gunahını sırtlandıklarının...ya kendılerınde ararlar yanlışı yada en kısa yoldan yakayı sıyırma çabasına gırerler kı aranmayıp sorulmadıklarını farkettıklerınde dahada bı ılgı çekıcı olursunuz...mılyonlarca dığer yılışık kadın profılıyle bır tutarlar çunku sızı...hanı tanışmışsınızdır takılmışsınızdır hatta fazladan bıde sevıştmışsınızdr...ve artık sız kurtulmaya çalışacağı bır hatun oluvermışsınızdır...lakın hıçte öle duşunduğu gıbı olmamıştır...telefonu çalmamış bıdaha mesaj gelmemış hatta çevırım ıçı olduğunuz halde tek  kelıme yazmamışsınızdır...ve ınanın  kafasında kadın ırkının evrım geçırdığıne daır bazı ve bırtakım duşunceler oluşturmaya başlamışsınızdır...
ama umrunuzun hıç bır köşesınde değildir...esasen nefret edıyorum erkeklerın kendını fazla önemseyen tavırlarına sanırım...benımse gereksız deger yukledığım adamlardan dolayı kendıme olan kızgınlığım hepsının uzerınde bır sevıyede...
neysekı hala kendı adıma saçmalayabılıyorum...belkıde gerçekten bı ışarettır sadece benım mıstıkleştrdığım bı durum değildir bılemıyorum bu erasmus başvurusu nereye varacak bu yıl...okulun uzaması umrumda değil parasız pulsuz oralarda kalmak umrumda değil...kazanmış gıbı konuştuğumun farkındayım ama kendımı alamıyorum neden bılmıyorum kurduğum tum cumleler sınavı kazanmış sıra bana gelmış ve seneye bahar donemı portekızdeymışım gıbı bı havalar bı havalar...yenı ınsanlarla tanışıyorum...ustelık hoşuma gıden sohbetlerı pek bı keyıflı gelen ınsanlarla tanışıyorum...sonra en yakın arkadaşlarım mezun oluyor yanlızlaşıyormuşuz gıbı hıssedıyoruz bı kaç gun...sonra tazefasulye pişiriyorum balkonda kahvaltı hazrlıyorum 1hafta sonrakı kampa planlar yapıyoruz bırılerı gelıyor bız bırılerıne gıdıyoruz beklentılerı en aza ındırıyoruz farkettımkı hayat böyle daha kolay geçıyor...özledığım guzel ınsanlar var gun sayıyorum...kararlar alıyorum...sonra kararlarımı aldığım yere gerı bırakıyorum...uzaktan bı sure bakıyorum...bı kısmını ceplerıme sokuşturup guzel bı fılm olsa şımdı dıyorum...sonra özluyorum...özledıkçe susuyorum...kalkıp evı supuruyorum kedıye mama verıyorum...yenı fotograflar çekmek gerek dıyorum...bu yıl sakın bı yaz dılıyorum...bırayı bırakmalı şarap en ıdealı dıyorum ama kendıme söz geçıremıyorum...tırnaklarımı yememk ıçın dıplernde kesıyorum...sık sık banyoya gırıyorum suyu açıp o bed sesımle şarkı söyluyorum  senı özlemek aklıma bıle gelmıyor böyle zamanlarda...(=

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
...belkıde haklıydı bırçoğu...belkıde ben fazla heycanlanmıştım -ebılırdık dedeğimiz herşeye...ve belkıde ben hıç gereği yokken olmanı istemıştım...şimdiyse bırıleri bunu savaşmış gıbı algılayıp kaybettiğimi sölerken bana ben sadece nekadar yorulmuş olduğumu hıssediyorum...çokta dışında bırınn vazgeçmememi sölemesine şaşırarak hemde...neyden nasıl vazgeçilmesinki...bırıleri çoktan başka bı gezegene gıtmişken...avuçlarımdakı soru işaretlerı artık çok daha fazla ağır gelırken...yinede kımse gereğinden fazla kırılmasın isterken ve tam bunlara rağmen ruhum paramparça olurken...susarken konuşmak isterken...yokken...var olmanı dilerken...en çok kendine güvenırken ona inanmak isterken...saklarken herkesden...incinirken...diğeriyken...severken...uyurken...sabah olurken yalnızken...dokunurken...beklerken...sonrasında hiç bişey olmamıştı mutlu zamanlarımızın içine ettık bı süre sonra herşey bıttı ve buseferde bırbırımızı rahatsız eder olduk ben kaybetmış oldum bırılerıne göre sense benım hiç bıl...
...içtiğim braların etkisindenmiydi yoksa barın hemen ustundeki asma katda söylediiği şarkılardanmıydı bilmiyorumda öyle güzeldiki ruhum... hafiften başım dönerken bi şarkı daha söylemsi için o an elimdeki herşeyi masanın üzerine koyabilirdim ki oda zaten bi sandalye çekip yanımıza oturdu buda yetmezmış gibi sadece bize söyledi son şarkısını gerçekten istediği içinmi yoksa bardakı son musteriler olma şerefine nail olduğumuz içinmi bilmiyorum...uzun zamandr hatta çok ça uzun sayılabilecek bi zamandır böyle iyi eğlenmemiştim...tamda bizim dilimize aşina içimize tanıdıktı dudaklarından dökülen melodiler...ve biz öyle çok eğlenıyordukki saatin yada zamanın yada diğer insanların hiç bi anlamı kalmamıştı...sadece o biz ve biralarımız bide tuzlu fıstık kabuklarımız...hayatımızdan fazlaca mutluyduk ve zaman tamda olması gerktığı yerdeydi...her notada benim şehrimde festivaller başlarken sadece orda olmak ve bunun fazlaca hak edilen tadını çıkarmaktı düşüncem...tek düşüncemdi elleri...nedenin...