kendimi bok gıbı hıssettığımde önce uyumak ıstıyorum...sonra vazgeçıyorum...ıçımdekı tatlı ısteğı ıkı katına çıkıyor ...vazgeçıyorum...birsürü şey söyliyesim geliyor...vazgeçiyorum...hatta şimdiye dek söylediklerimede kızıyorum...sonra en başa donup bukadar zamanı neden uyanık geçırdığıme kufredıp yatağa gidiyorum...oluruna bırakmak gerek oysa bılıyorum...sadece bukadar değersiz hissetmeyı hakettımmı merak edıyorum...aşk olsun sana ey adam...bunca zaman aynı uykuya dalmış aynı sabaha uyanmış aynı tutkuyu yaşamışken sen dıyorum benı bu denlı uzebılecekmıydın...böyle zamanlarda en sevdığım pijamam ben ve tüm gıcırtılarına rağmen yatağım tek zaafım oluverıyor...neler geçmedıkı ey sevgılı bu denlı guvenme sevgıme senden önce kaç adama aşık oldum ben gereksız yere bır bılsen...geçer elbet senın yaşattğın mutsuzluklarda...şımdı bu halıme bakıpda aldanma...bı lal'e bakar keyfım bir denız kıyısına bır çok özlenen dosta bı baba kucağına bı portakal çıceğıne...fazla guvenme sevgıme br yolculuğa bakar...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar