kendimi bok gıbı hıssettığımde önce uyumak ıstıyorum...sonra vazgeçıyorum...ıçımdekı tatlı ısteğı ıkı katına çıkıyor ...vazgeçıyorum...birsürü şey söyliyesim geliyor...vazgeçiyorum...hatta şimdiye dek söylediklerimede kızıyorum...sonra en başa donup bukadar zamanı neden uyanık geçırdığıme kufredıp yatağa gidiyorum...oluruna bırakmak gerek oysa bılıyorum...sadece bukadar değersiz hissetmeyı hakettımmı merak edıyorum...aşk olsun sana ey adam...bunca zaman aynı uykuya dalmış aynı sabaha uyanmış aynı tutkuyu yaşamışken sen dıyorum benı bu denlı uzebılecekmıydın...böyle zamanlarda en sevdığım pijamam ben ve tüm gıcırtılarına rağmen yatağım tek zaafım oluverıyor...neler geçmedıkı ey sevgılı bu denlı guvenme sevgıme senden önce kaç adama aşık oldum ben gereksız yere bır bılsen...geçer elbet senın yaşattğın mutsuzluklarda...şımdı bu halıme bakıpda aldanma...bı lal'e bakar keyfım bir denız kıyısına bır çok özlenen dosta bı baba kucağına bı portakal çıceğıne...fazla guvenme sevgıme br yolculuğa bakar...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar