Ana içeriğe atla
...komıdının uzerınde hala subardağı dururken...yatağımda kokusu tenimde hala izi varken...bu denli soğukkanlı olmamı beklemesın kımse benden...hemcinslerimin bir çoğunda olan bi hastalık işte bendekide ne yapılabılırki...kolay bağlanıp çabucak alışıp gözumuz kapalı ınanıp ilk kez aşık olmuş gibi şapşala dönüp...çok zor vazgeçiyor ustelık bu donemde fazladan bıkaç doz acı çekıyor çok geç unutuyor olanlara ınanmayıp şaşıp kalıyor bıde hayatımızda bıdaha hıç bı erkeğe aşık olamıcakmışız gıbı hıssedıyoruz...öle garip yaratıklarız işte...genelde tatlıya vururdum kendımı ama bu defa sanırım sırf o çok sevıyor dıye uzak duruyorum tatlıdan...alkole verdım bende kendimi...okadar yeniki geçırmıyor ...gunlerce uyuyabılecek gıbı hıssederken saatlerce yatakta donuyorum...işe yaramış gıbı yapıyorum sırf bıkaç dost kendını ıyı hıssetsın dıye...ne gıyınıp suslenıp dışarı çıkmak ne topuklu ayakkabı gıymek işe yaradı nede sınemaya gıtmek bara gıdıp içmek ... neden ki...içimde bitiremediğim ne...bu denlı bana kendımı önemsız hıssettıren adamın yokluğunu hıssetmek dahamı çok acıttı...tek aklımda kalan sanki...portıshead çalıyordu açtığı radyoda ve beni öyle guzel öpuyorduki sonrasında hıç kımzadım ona erken uyuduğu ıçın...ustelık uykum bıle yoktu yatakta yanına uzanıp onu ızledım...ıtıraf edyım şımdı hazr herşey bıtmışken ılk defa o gece duşundum...acaba nezaman bıtıcek diye...çok geçmedi uzerınden...bıkaç kadeh önce ...bitti...şimdi acıtıyor...bikaç gun batımı sonra geçecek...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorum Gönder
Devamı
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
Yorum Gönder
Devamı
kazdağlarında öyle bir koku mevcutki insanın aklını başından alıyor ayaklarını yerden kesiyor inanamıyor insan doğanın böyle cömert oluşuna böyle mükemmel böyle eşsiz...yer gök kokuyor arkadaş...zamanı geçmek üzere olan narenciye çiçeklerinin kokusunu yeni başlayan zeytin çiçekleri kovalıyor adeta arada akşam sefaları karışıyor hele birde yasemin eklendimi dayanılmaz oluyor her nefes alışınız başka bir karnaval başka bir şenlik...lakin ne dersem diyeyim anlatılmaz yaşanır bir durum...koku olayı çok karmaşık birşey zaten insanın içine işleyen böyle her birşeyi derinlemesine kadar hatırlamanıza yardımcı olan...malum taşınma telaşındayım bıkac zamandır eşyalarım orada burada toparlanmaya çabalıyorum gideceğim güne kadar en azından toplu kalma çabası benımkısı dun sevdiceğimin yeşil yakalı tşortu geldi elime benimkilere karışmıs...butun herşey boğazıma takıldı kaldı sanırsın yutkunmak ne hıç öğrenmemişim orada öluverıcem nefessızlikten...34 koca gun 34 upuzun gece geçmış 34 kes gunaymış 34...
Yorum Gönder
Devamı