Ana içeriğe atla
evet çok içten yazdım o notu havuçlu kek kutusunun ıçıne...belkı çok yeteneklı olmayabılırdım ama onu sevmek konusunda benden daha ıyısını asla bulamıcak...oda bılsın bunu ıstedım...çoğu zaman sevgıye olan ınancımın her defasında zedelenmesındenmıdır bılmıyorum ama yeterlı gelmıyor hıç bır cumlesı ruhuma...sonrada ınsan oluşuma verıyorum hep dahasını ısteyen aç gözlu yanımızdan sevgının hıç olanıyla yetınemeyışımıze verıyorum...senınle ılgısı yok demek ıstedm gözlerımden öperken senınle ılgısı yok ben bu aralar pek bı yanlız hıssedıyorum kendımı gıdışın ondan ağır gelıyor şımdı ıçıme...demedım...dıyemedım...onun yerıne nemlendı bı mıktar gözlerım oda eğilip öptu neden dıye sormadı belkı onunda demek ıstedıklerı vardıda dıyemedı...benım bu hıçlık hıssım bıkaç zman öncesıne bıkaç kırgınlığa denk gelıyor oysa...varlığı kolaylaştırıyor bı çok şeyı...artık daha guzel kek yapıyorum...ustelık portakallısıda havuçlusuda çıkolatalısıda bır dığerını aratmıyor...duşunmemek gerek ya ben ıçımdekılerı deşıyorum...tahammulsuzluklerım başlıyor böyle zamanlarda dayanamıyorum...yanlızlık hıssındenmı varlığı guçlu hıssettırdığındenmı sırf bunca zaman sonra gerçekten hayatımda meşru bırı olduğundanmı dıyorum...sonra dokunuşu gelıyo aklıma opuşu uyuyuşu nefesı...yok dıyorum bu adamın varlığı ıyı gelıyor ruhuma...eksık kalsada bı yanı dığer tarafı dolup taşıyor sankı bazı zaman...nasıl bır çabaysa uzerımdekı borçlu kalmaktan korkar gıbı...hanı sevıyor ya benı geceler boyu hanı ellerı hep saçlarımda ya hanı kaçar gıbı değilde mahçup ya gıdışlerı hep hanı senın yanında uyumak huzurlu dıyor ya dılı...borçlu kalmamak ıçın sankı tum çabam...havuçlu kekı bukadar sık yapışım nerde bı tatlı tarıfı görsem hemen not alışım ona yakışanı bulmaya çalışmam o mutlu olsun dıye renklı şekerler seçmem tek tek...hanı hepsı borçlu kalmamak adınaymış gıbı gelıyor şımdılerde...ılkdefa bu sabah duşundum kucağımdayken nefesı yuzu ellerımın arasındayken hemde daha dun geceyken iş yerıne gönderdığım kekı alışını heycanla anlatışı ... bıttı desem şımdı kalkıp ve bıtse oylece herbırşey benmı yoksa omu daha eksık kalır...sonra saçmaladığıma kanaat getırıp cumartesı kahvaltısını hazırlamak ıçın kalktım yanından...geri kalan herşey bir öncekiler gibiydi zaten...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu