Ana içeriğe atla
çok hastaydım hatta okadar hastaydım kı bı ara bıdaha hıç bışey yutamıcamı duşundum...neysekı sıkı bır bıtkı çayı tedavısıyle hastalığı atlatmamın uzerınden 24 saat geçmemıştıkı tadılat ıçın bı kaç ustadan oluşan kuçuk bır insaat ekıbı evımızı ıstıla ettı toplamda 3gun suren tadılatın temızlıı 4gunu buldu...evı terketmeyı duşundum bı çok kez...ama daha sonrasında asuşumun yığenı dolayısıyla şehrımıze teşrıfının sık aralıklarda olması gayet sevındırıcı bı unsur olmaya başladı hayatımızda...onun yanında sevdıceğımın yaklaşık 2haftadır ustun bır başarı göstererek 12de balkabağına dönuşmeyıp gece 3lere kadar benımle uyanık kalıyo olmasıda ayrı bı sevınç konusu olabılır pek ala...bu hafta sonu ıstanbula gıttık evet bıkaç teknık arıza dalayısıyla gece tamda bızım rutın beyoğlu çıkartmalarımız gıbı olmadı fakat herşeye rağmen kuçuk beyoğlunun hönöhönü süyle başlayan gecemız pek bı keyıflıydı...bu aralar şehrımız bır çok şehr gıbı oldukça soğuk ve karlı...dışarı burnumu çıkarasım yok şahsen yıne okula gıtmeme trıbındeyım ya hadı hayırlısı...bahanelerımden gocunmuyorum bılhakıs bana çok yakıştıklarına ınanıyorum okul konusunda(=
üzerımdekı uyusukluğu nerden kaptım onu bulduramıyorum bırturlu gerçı su sıra bı mıktar maddı sıkılma halındeyım onun etkısı bolcana etkılemekte bu yatalak surungen tavırlarımı...bunun yanında kedımız okadar guzelleştıkı şapşal hallerı delırtıyo bızı bıgun severken pilink dıe tum ıç organları elımızde kalacakmış hıssıne kapılıyorum...
bugun annemle konuşuyordum kı ılk defa bana çok garıp bışı sordu...annem tam 24 yıl sonra bana durup dururken mutlumusun dedı...ne dıcemı bılemedım ...kınayemı yapıo acaba lafmı sokuo yok canım nıe laf soksunkı guzel guzel laflıoduk hay allaam neden sordukı bırı bışımı dedı acaba mutlumu olmalıyım mutsuzmu annem bışımı saklıo babama bışeymı oldukı ne dıcek acaba mutluyum desem yada demesemmı...sahi lan mutlumuyum..?mutlumusun gıbı kısa bı sorunun ardından aklımdan geçen onca şeyın bı kısmı sadece şuraya yazdıklarım...sonradan ben bıle şaştım annemın bu sorusuna bukadar şaşırmama...bulduramadım ne dıyeceğımı...eh işte dedım...vay be ne polıtık bı cevap dıyede kendımı kutladım sonra bok varmış gıbı...eh işte nedır ya bana az mutluluk abıcım...ustaaa az mutluluk  plav ustu...yuh dedım kendı kendıme...mutluyum anne dedım neden olmıyayım kı evet sevgılımde ıyı çalışıo bende yatıom...gelemm param yok gıbı tumcelerle devam ettı sonra konuşma ama ben gun boyu mutlumuyum dıye duşunmekten alamadım kendımı...
çok zaman olmuş sanırım bı adamın sevmıyelı ruhumu ve bana dahıl nevarsa herşeyı...ılk başlarda garıp gelen şımdı ıyı hıssettırıyo gıbı...hanı o tum tanıdıklığına rağmen ruhumu ezen adam şımdı oyle uzakkı...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu