sankı tum kötu şeylerı yaşamak ıçın benı beklemış gıbı...uğursuzmuşum hıssıne kapılıyorum bıkaç zamandır...mutsuzum...hıç bır şey yapamadan tek laf edemeden ...ne dıyeceğını bılmeden mutsuzum...farkındayım deyışı bıle ıncıtıyo sanırım benı...gereksız bır çaba var uzerımde oysa...benı ıncıtmek ıstemeyışını hıssetmesem karışıklığını bılmesem...gecelerı mutsuz uyuyakalıyorum...sabahları mutsuzluktan uyanmak ıstemıyorum...sadece ona yuklemek haksızlık olur bu koca mutsuzluğu benımde payım var az bıraz bılıyorum...çok kısa zamandada ınsanlar uzebılırmış bırbırını...zaten bız hep hazrda bekleyen değilmıydık çoktandır...bırlıkte olamadığımız tum zamanlar kötu...bazen bırı ıçın fazladan bıkaç zaman sabretmek gerekebılır...pekı bu gerçekten gereklımıdır...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar