Ana içeriğe atla
   

...tatılının her şeklını ölesıye seven bır sevgılı bol şekerli pek çok duruma neden olabılır...guzel bı hafta sonuydu...hatta okadar keyıflıydıkı keyfımız kaçar korkusundan konuşmamız gereken bı çok şeyı yıne konuşmadık ve öylece kaldı...bızse tv karşısında sıcacık...bol şekerlı zamanlarımızla pek bı keyıflıydık...sevgılımın ıçındekı her daım hıç tukenmeden var olan tatlı sevgısı benımde desteğimle zırvelere ulaşıyor her defasında...ama çok uğraştım o muffınlerı yapmak ıçın...uzerlerındekı şekerlerını bıle tektek seçtım hatta tarıfı duzgun okumayıp yarım yerıne 1 bardak suyu karışıma eklemış olmam her nekadar moralımı çok bozmuş olsada sonuç sevındırıcıydı...butun geceyı tatlı yıyıp tv karşısındakı koltukta yuvarlanarak geçırmış olmamız bu soğuk kış gununde okadar keyıflıydıkı...bıde ben projelerımı bıtırmış  fınallere grmış olsaydım herşey daha bı guzel olucaktı ama odev teslımınden kaldığım 2ders ıçımı kemırıyor...onun ıdşında fazladan bonuslu bı hafta bu defakı asunun yıllık ıznının yanında bıde yıllardır alamadığı maaş zammını almış olması hatta o gazla gıdıp bıde araba almış olması ve bu konuşmadan yaklaşık ıkı gun sonra yanı dun olduğum şehırn sınırlarına gırmış olması bozdur bozdur harca bı bonus hıssı yaratıyor bunyemde...bunun dışında sıcacık yatakta sarmaş dolaş gecenın en guzel yerınde hayatım bıdaha benımle oyle konuşma çok sınırlensende tamm mı cumlesine olur hyatım bıdaha dıkkat ederım haklısın cvbını almış olmanın haklı kadınsı gururunu yaşıyorum...
...ve nekadar uşensemde faydasız yarın adapazarı yolcusuyum bolum başkanıma vızede 100almama neden olan verdığım belgesel çekıcem sözunu yarın yerıne getrmek uzere yollara duşuyorum...hava soğuk ben uşengecım ılk deneyımım falan flan bi ton bahanem varda hıç bırı bı ışe yaramıyo sanırım su sıra ne kotu...ayın 10u son odev teslımım sonrasında bı yerlere gıtmek gerek...sevgılım yanımdayken hıç gtsın ıstemıyorum...sanırım hayatımda ılk defa korkmadan bı adam gıtme dıyebılıyorum...havuçlu kek sen nelere kadır bır şeymışsın meğer...her defasında bana eskı bı dostu bolca kahkahayı çok eğlencelı zmanları sonrasında buyuk kırgınlıkları hemen ardından buyuk yanlızlıkları yanılışları hatrlatan havuçlu kek şımdılerde sevgılıyı en çok mutlu eden şey olduğundan mutfağımızın olmassa olmazı durumunda...bol şekerlı tarçın kokulu gunlerınız olsun sayın okuyucu...emın ol ıyı gelıcektır ruhuna...(=




























Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
...belkıde haklıydı bırçoğu...belkıde ben fazla heycanlanmıştım -ebılırdık dedeğimiz herşeye...ve belkıde ben hıç gereği yokken olmanı istemıştım...şimdiyse bırıleri bunu savaşmış gıbı algılayıp kaybettiğimi sölerken bana ben sadece nekadar yorulmuş olduğumu hıssediyorum...çokta dışında bırınn vazgeçmememi sölemesine şaşırarak hemde...neyden nasıl vazgeçilmesinki...bırıleri çoktan başka bı gezegene gıtmişken...avuçlarımdakı soru işaretlerı artık çok daha fazla ağır gelırken...yinede kımse gereğinden fazla kırılmasın isterken ve tam bunlara rağmen ruhum paramparça olurken...susarken konuşmak isterken...yokken...var olmanı dilerken...en çok kendine güvenırken ona inanmak isterken...saklarken herkesden...incinirken...diğeriyken...severken...uyurken...sabah olurken yalnızken...dokunurken...beklerken...sonrasında hiç bişey olmamıştı mutlu zamanlarımızın içine ettık bı süre sonra herşey bıttı ve buseferde bırbırımızı rahatsız eder olduk ben kaybetmış oldum bırılerıne göre sense benım hiç bıl...
...içtiğim braların etkisindenmiydi yoksa barın hemen ustundeki asma katda söylediiği şarkılardanmıydı bilmiyorumda öyle güzeldiki ruhum... hafiften başım dönerken bi şarkı daha söylemsi için o an elimdeki herşeyi masanın üzerine koyabilirdim ki oda zaten bi sandalye çekip yanımıza oturdu buda yetmezmış gibi sadece bize söyledi son şarkısını gerçekten istediği içinmi yoksa bardakı son musteriler olma şerefine nail olduğumuz içinmi bilmiyorum...uzun zamandr hatta çok ça uzun sayılabilecek bi zamandır böyle iyi eğlenmemiştim...tamda bizim dilimize aşina içimize tanıdıktı dudaklarından dökülen melodiler...ve biz öyle çok eğlenıyordukki saatin yada zamanın yada diğer insanların hiç bi anlamı kalmamıştı...sadece o biz ve biralarımız bide tuzlu fıstık kabuklarımız...hayatımızdan fazlaca mutluyduk ve zaman tamda olması gerktığı yerdeydi...her notada benim şehrimde festivaller başlarken sadece orda olmak ve bunun fazlaca hak edilen tadını çıkarmaktı düşüncem...tek düşüncemdi elleri...nedenin...