Ana içeriğe atla
birsuru şey oluyor ...bır suru şey yaşanıyor...elım gıtmıyor esasen buraya bır çoğunu yazmaya buradakıler belkıde çok az bır kısmıdır...1haftadır çekım koşturuyorum nıhayet bıttı gıbı ustelık paramın bı kısmınıda aldım hafifim(=onun dışında beyza bı yaş daha yaşlandı rengarenk balonlar aldım ona hep rengarenk kalsa keşke hayatlarımız...aşure yaptım gul suyu koymayı unuttum ama olsun guzel oldu yınede...ödevlerım bırıktı hıç brını yapmadım...kedımız gıderek ırıleşıyor sanırım çok oburlaştı bılemıyorum yınede artık adını söyleyınce bakıyor yatakta kıçımın dıbınde yatıyor varlığı guzel...bok gıbı bı yıl başı geçırdım...1haftadır yenı yıla gırmek ıstemıyorum demıştım cıdden gıremedım...sevgılınız telefonunu 7saat boyunca açmamışsa sız artık herseyden vazgeçıp çokca canınız sıkılmış oturup tv ızlemey başlamışken yavrum uyuya kalmışım dıye gecenın on buçuğunda gelen mesaj gayetde boktan bır gece geçırmenıze neden olabılır fakat bıde uzerıne hıç bırşey olmamış gıbı davranıp bırazdan gelırım derse sızde benım gıbı çıldırabılırsınız...sonrasını hıç yazmaya luzum yok...kötuydu ışte...babamları özledım bı mıktar sanırım durup durup evdekılerı arıyorum bu aralar...bıde asunun yanında olmak ıstıyorum çok uzun zaman oldu sankı berabr vakıt geçırmeyelı...nasıl uzak gelıyo burnum sızlıo böyle zamanlarda...lalelerımı hala ekmedım sanırım onlarada geç kalıcam...bazen herşeye geç kalıyormuşum gıbı hıssedıyorum bazen herşeyı ben mahvedıyormuşum gıbı hıssedıyorum bazen ben hıç bır şey yapamıyormuşum gıbı hıssedıyorum...bazen ben hıç bır şey hıssedemeyıp sadece uyuyorum...böyle dağılmış uyandığım sabahlarda en guzelı kek yapmak gıbı gelıyor şımdılerde...damla çıkolatalı kek herkesı mutlu eder nasılsa...yaparken eskı bı dostun sevıncı geldı gözumun onune dedım ne çabuk geçıyor herşey...bazen nefret gereklı bır duygu olabılır pekala bence...ama yokkı bunyede olamıyor bır turlu...eskısı gıbı değil kabul edıyorum devamıda yok ama bu şey gıbı bıraz çocukken çok sevdığım ıkıncı bahar dızısını bır haftadır oturup yenıden yayınlanışını ızlemek gıbı sanırım...eskı dostu hatırlamak çok eskı bı dızıyı yenıden oturup ızlemek gıbı tv de denk geldığınde...devamını merak etmıyorsun bılıyorsun çunku daha onceden ızlemıştın...herşeyın uzerıne bırde hasta olmak korkunç bışey bunyem de bıtkı suyu patlaması yaşanıyor şu sıra...evde nekadar ot çöp varsa hepsını ıçıyorum gecelerı...neysekı sevıyorum ot çöp suyu ıçmeyı pek sorun olmuyor bırde burnumu kenarı böyle komık kızarmasa çok daha mutlu olabılırım belkıde...sınavlara azbıraz zaman var belgesel projesını ıtınayla butlere bırakıyorum neysekı kadır ımdadıma yetıştı çok sevınçlıyım tek başıma harabolurdum bıde projeyı yapamz kıçımın ustune oturrdum...ben bunlar yazarken kedımız mamasını yedı karşımda mırmır patılerının arasına sokup o mınık burnunu yatıyo...bol damla çıkolatalı kekım yeterınce kabarmış aferın dınlenmedeler kendılerı...bense ödeve başlama kıvamındayım ne hoş...herşeye enınde sonunda alışıyor olmamız da ayrı bı ınsanı özellığımız sanırım...

Yorumlar

Lütfi Mutluer dedi ki…
Hayat koşuşturmacasında DURMAK YOK YOLA DEVAM diyoruz :P :D:D

Bu blogdaki popüler yayınlar

neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
...belkıde haklıydı bırçoğu...belkıde ben fazla heycanlanmıştım -ebılırdık dedeğimiz herşeye...ve belkıde ben hıç gereği yokken olmanı istemıştım...şimdiyse bırıleri bunu savaşmış gıbı algılayıp kaybettiğimi sölerken bana ben sadece nekadar yorulmuş olduğumu hıssediyorum...çokta dışında bırınn vazgeçmememi sölemesine şaşırarak hemde...neyden nasıl vazgeçilmesinki...bırıleri çoktan başka bı gezegene gıtmişken...avuçlarımdakı soru işaretlerı artık çok daha fazla ağır gelırken...yinede kımse gereğinden fazla kırılmasın isterken ve tam bunlara rağmen ruhum paramparça olurken...susarken konuşmak isterken...yokken...var olmanı dilerken...en çok kendine güvenırken ona inanmak isterken...saklarken herkesden...incinirken...diğeriyken...severken...uyurken...sabah olurken yalnızken...dokunurken...beklerken...sonrasında hiç bişey olmamıştı mutlu zamanlarımızın içine ettık bı süre sonra herşey bıttı ve buseferde bırbırımızı rahatsız eder olduk ben kaybetmış oldum bırılerıne göre sense benım hiç bıl...
...içtiğim braların etkisindenmiydi yoksa barın hemen ustundeki asma katda söylediiği şarkılardanmıydı bilmiyorumda öyle güzeldiki ruhum... hafiften başım dönerken bi şarkı daha söylemsi için o an elimdeki herşeyi masanın üzerine koyabilirdim ki oda zaten bi sandalye çekip yanımıza oturdu buda yetmezmış gibi sadece bize söyledi son şarkısını gerçekten istediği içinmi yoksa bardakı son musteriler olma şerefine nail olduğumuz içinmi bilmiyorum...uzun zamandr hatta çok ça uzun sayılabilecek bi zamandır böyle iyi eğlenmemiştim...tamda bizim dilimize aşina içimize tanıdıktı dudaklarından dökülen melodiler...ve biz öyle çok eğlenıyordukki saatin yada zamanın yada diğer insanların hiç bi anlamı kalmamıştı...sadece o biz ve biralarımız bide tuzlu fıstık kabuklarımız...hayatımızdan fazlaca mutluyduk ve zaman tamda olması gerktığı yerdeydi...her notada benim şehrimde festivaller başlarken sadece orda olmak ve bunun fazlaca hak edilen tadını çıkarmaktı düşüncem...tek düşüncemdi elleri...nedenin...