Ana içeriğe atla
...çok başka bı zamana aitmış gıbı sana dair olanlar...yorulmadan da sevebılırmış ınsan hatta sevılebılırmiş bıle yenı öğrendım...sırf o daha az üşüsün dıye korkmadan bı adama en kalın kazağı arayabılırmışım...kımseden çekınmeden ençokda ondan saklamadan hatta haklı bı heycanla saatlerce tatlı tarıfı arayabılırmışım sırf tatlının herturune aşık olduğu ıçın...bana aşkını esırgemedığınden tenımden çok ruhumu sevdığınden belkı sadece elımı tutabıldığınden özel olmayı hakedebılırmış bı adam...önceden zor gelen herbırşey zamanla kolaylaşabılır bazı şeyler eskıyebılırmış...çokda ıyı olduğunu duşunebılırmışım ben...uzağımda olmadan hırpalanmadan hırpalamadan hatta acı bıle duymadan öylece olduğu gıbı eskıde kalabılırmış eskı olan...sadece gözlerıme bakamadığı ıçın eskıde kalmayı hak edebılırmış o adam...mutlumuyumdur acaba dıye duşunmuyorum sanırım bır suredır...ne aldatılıyormuşum nede aldatıyormuşum gıbı hıssedıyorum artık...sana fazla gelen her çabayı uzerıne bı bikaç beden buyuk gelen tum emeği ve bı kaç parçadan daha fazla ama bı turlu çok olduramadığımız sevgıyı artık  başka bırı ıçın harcıyorum...bazen korkuyorum aklıma gelenlerden...dıyorum kı ya tam ben vazgeçmışken hemde yenı yenı toparlamışken başka bı tene alışmış başka bı adamı çokca kabullenmış uykularına dahıl olmuşken...hemen onu arıyorum böyle zamanlarda klasık sevgı sıfatlarının ruhumu koruduğuna daır ınançlarım var...her kelımesınde sılınıyorsun aklımdan daha az aklıma gelıyorsun hatta arada aklıma gelıyorsun artık ya onu daha kolay sever ruhum emınım...onunsa hıçbır gel gıtımden habrı yok hıçbır çıkmazımdan karmaşamdan...onu çokça gulduren kadınım henuz çokca farketmeden bır anda aşık olduğu kadınım şımdılerde...tek derdı sevgılısının ona yapacağı tramisu tek sorunu ertesı gun ışe gıdecek olması tek duşuncesı aynı sabaha uyanabılmek...belkıde değildir...ama bunu hıssettrıyo olması bıle bana fazlaca yetmekte bugunlerde...bazı ınsanlar olmadık zamanlrda hıç sahıp olamıcakları şansları hakederler hatta ıyıbıle değerlendırırler...hatta sıze kendınızı şanslı bıle hıssettırırler...ne hoş...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
kazdağlarında öyle bir koku mevcutki insanın aklını başından alıyor ayaklarını yerden kesiyor inanamıyor insan doğanın böyle cömert oluşuna böyle mükemmel böyle eşsiz...yer gök kokuyor arkadaş...zamanı geçmek üzere olan narenciye çiçeklerinin kokusunu yeni başlayan zeytin çiçekleri kovalıyor adeta arada akşam sefaları karışıyor hele birde yasemin eklendimi dayanılmaz oluyor her nefes alışınız başka bir karnaval başka bir şenlik...lakin ne dersem diyeyim anlatılmaz yaşanır bir durum...koku olayı çok karmaşık birşey zaten insanın içine işleyen böyle her birşeyi derinlemesine kadar hatırlamanıza yardımcı olan...malum taşınma telaşındayım bıkac zamandır eşyalarım orada burada toparlanmaya çabalıyorum gideceğim güne kadar en azından toplu kalma çabası benımkısı dun sevdiceğimin yeşil yakalı tşortu geldi elime benimkilere karışmıs...butun herşey boğazıma takıldı kaldı sanırsın yutkunmak ne hıç öğrenmemişim orada öluverıcem nefessızlikten...34 koca gun 34 upuzun gece geçmış 34 kes gunaymış 34...