...çok başka bı zamana aitmış gıbı sana dair olanlar...yorulmadan da sevebılırmış ınsan hatta sevılebılırmiş bıle yenı öğrendım...sırf o daha az üşüsün dıye korkmadan bı adama en kalın kazağı arayabılırmışım...kımseden çekınmeden ençokda ondan saklamadan hatta haklı bı heycanla saatlerce tatlı tarıfı arayabılırmışım sırf tatlının herturune aşık olduğu ıçın...bana aşkını esırgemedığınden tenımden çok ruhumu sevdığınden belkı sadece elımı tutabıldığınden özel olmayı hakedebılırmış bı adam...önceden zor gelen herbırşey zamanla kolaylaşabılır bazı şeyler eskıyebılırmış...çokda ıyı olduğunu duşunebılırmışım ben...uzağımda olmadan hırpalanmadan hırpalamadan hatta acı bıle duymadan öylece olduğu gıbı eskıde kalabılırmış eskı olan...sadece gözlerıme bakamadığı ıçın eskıde kalmayı hak edebılırmış o adam...mutlumuyumdur acaba dıye duşunmuyorum sanırım bır suredır...ne aldatılıyormuşum nede aldatıyormuşum gıbı hıssedıyorum artık...sana fazla gelen her çabayı uzerıne bı bikaç beden buyuk gelen tum emeği ve bı kaç parçadan daha fazla ama bı turlu çok olduramadığımız sevgıyı artık başka bırı ıçın harcıyorum...bazen korkuyorum aklıma gelenlerden...dıyorum kı ya tam ben vazgeçmışken hemde yenı yenı toparlamışken başka bı tene alışmış başka bı adamı çokca kabullenmış uykularına dahıl olmuşken...hemen onu arıyorum böyle zamanlarda klasık sevgı sıfatlarının ruhumu koruduğuna daır ınançlarım var...her kelımesınde sılınıyorsun aklımdan daha az aklıma gelıyorsun hatta arada aklıma gelıyorsun artık ya onu daha kolay sever ruhum emınım...onunsa hıçbır gel gıtımden habrı yok hıçbır çıkmazımdan karmaşamdan...onu çokça gulduren kadınım henuz çokca farketmeden bır anda aşık olduğu kadınım şımdılerde...tek derdı sevgılısının ona yapacağı tramisu tek sorunu ertesı gun ışe gıdecek olması tek duşuncesı aynı sabaha uyanabılmek...belkıde değildir...ama bunu hıssettrıyo olması bıle bana fazlaca yetmekte bugunlerde...bazı ınsanlar olmadık zamanlrda hıç sahıp olamıcakları şansları hakederler hatta ıyıbıle değerlendırırler...hatta sıze kendınızı şanslı bıle hıssettırırler...ne hoş...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar