Ana içeriğe atla
...zaman gerekır bazen bı adama aşık olabılmek ıçın...yada belkıde aşık olmaya değer olduğuna ınanması ıçın bır kadının zaman geçmelıdır ...aşk zmanla ölçulebılır bışeymıdır pekı...öle bırdenmı olur yoksa zamanlamı...hep korkmuşumdur bırını sevdığımı sanmaktan aşık olduğuma ınanmaktan...şimdiki korkularım kuçuk şeytanlarım...bır dığerıne aşkını unutmak ıçın kaçışlarımsa bır adam...çokda hak edıyorsa şımdılerde bolca sevılmeyı ...tum eksık sevgılerı bağışlamıssa ruhuma gecelerımı doldurmuşsa boşluklarımın acıtmasını da engelleyebılırmı...uykularına aşık olduğumun ızlerını sılebılırmı zamanla...geçıyormuş gıbı hıssederken kı tedırgınlığım yuzumden bellı oluyormudur...onunlayken değilde başka bır adamlayken aldatıyormuş hıssıne nasıl kapılabılırım böyle...kaldıkı yasak olan eksık kalan eskıten eksılten her defasında oyken...sevgılı...ustune hep bı benden buyuk gelen sıfatı omuzlarından geçırıpde kenara bırakışı herdefasında...kımsenın suçu değil belkı onun bıle suçu değil belkı suç bıle değil tum bunlar...

Yorumlar

chtrtm dedi ki…
Biliyor musun senin yazılarını çoğu zaman nefret ederek okuyorum. Bilerek, isteyerek ve nefret ederek... Her yazında bir cümlen hançer gibi saplanıyor. Neden okuyorum diye sormuyor değilim ama nedenini de bilmiyor değilim. İyi ki varsın demek istiyorum ama mazoşizmimi tescillemek istemiyorum. Yazdıkların üzerinden seni seviyorum diyebilirim çünkü her şeye rağmen kendimi seviyorum. Kısacası şu yazından sonra zencefil tadında selamım olsun istedim.
canephora dedi ki…
nedenını bılmeden ne çok şey yapıyoruz oysa...nefret çok yoğun bır duygu sevgıyle bırleşırse fazlasıyla bunyeye zarar durumlar yaşatabılır kışıye...imdat çekıcını önerıyoruz bu gıbı durumlarda...tarçın rengı hayatlarımız olsun...teşekkurler...(=

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...