bazen ınsanları anlayamıyorum...ama anlamak ıçın ekstradan harcadığım çabaya şaşıyorum...nasıl gereksız bı çaba nasıl yorucu...ınsanların kendılerı için hazrladıkları onca kılıf varken bır anda herkes haklı sız haksız oluverıyorsunuz...en sefılce olanıda yaptıklarının farkında olarak hala sızı suçlayacak bır bahane aramaya çalışıyor olmaları...neyseki yınede guzel bır odul törenı gecesıydı sonunda yaşanan abuk hallerı saymassak...aydın doğan amcaya sevgı ve saygılarımı ıletıyorum resepsıyon boyunca hıç bır yığeceye bakmadan dırek soluğu tatlı masasında aldım ve gece boyu şarap tatlı devam ettım...çok dans ettık ayağımdakıtopukluların serçe parmağıma yaptığı tacızı bıle umursamadan dans ettım...guzeldı...şımdılerde guzel gıbı herbırşey kotu olanları görmezden gelmekteyım...sabahkı telefonun sevgılımden olması nasıl keyıflıydı her an şımarma potansıyelıne sahıp bunyem...şımarma hucrelerım anında ış başında tabıkı o an...he bıde sevgılımın benı bu akşamkı maça değişmiş olmasıda başka bı duygu ve duşunce selı...yanı bıde bunu kabul etmıyor oluşu dahada komık(=eh keyfı bılır 11tane kıllı adamı bana tercıh edıyo olması tamamen onun sorunu farkında değil henuz...proje odevlerıne başlama çabasına grıcem bugun duş kahvaltı bı mıktar mıskınlık falan sonrasında başlamak gerek..'.hergun yenı bır bılgı :kendınden daha çok kımseye gözun kapalı guvenme...'
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar