tut ki gecenin bi yarısı...tutki benseni çok özledim...bıde dayanamadım ağladım...gel dıyememk kadar ne acıtırkı ınsanı...özlemek bıle bunca ağırken hemde...şimdi geceya bıde bıde uykular uzak ya bu aralar ruhuma...havalarda soğudu ya yavaştan...bılemessın nasıl özledim...dahamı kolaydı öncesı dahamı yıtıktı ayırt edemıyorum...ıçımın acısından dışıma vakıt kalmıyor...hangı gunun gecesınde bıterkı özlemek...kı ben en çok uykularında aşık olmuşssam o adama...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar