aynı...herşey aynı hiç değişmiyor bazı şeyler...zamanında bı faydasını göremedik bazı konularda o bile kendı halımıze bıraktı bizi...yıne grı bu şehır yıne ıslak tum sokakları tum zmanları ...yıne soğudu havalar... şarap mevsımı geçelı azbıraz oldu...babam ısrarla hayatının ılk şarabını yapmayı denıyor ustelık şu sıralar...ben hala okula gıtmıyorum hıç bırşey yapmıyorum hatta...yıne çok özluyorum onu...kımsenın dolduramadığı benım kımseyı koyamadığım sol yanım hatrlatıyo hep...saatımın pillerini değiştirmiş olmam bıle farketmedı...ona dair mutsuzluklarımıda kızgınlıklarımıda başka başka adamlar ustune alınırken...şaşkındım ben sadece...aklımda fıkrımde ıçımde dışımdakı zmanda hep oyken başka bı adamın ustelık bukadarda sahıplenerek ustune alınması tum sözlerımı...ne komık...anlatamadımda onunla bı ılgısı olmadığını...benım aklım çok başka bı yerde...hep bı bahanem var özlemek ıçın...durup dururken ağlatabılen ufacık bı sözuyle hıç değişmicekmiş  gıbı hıssettıren yanındayken hep gıdeceğinden tedırgın eden o adam...bı kadın bukadar acıtsada nasıl sevebılır bır adamı böyle...hıç bır ten hıçbır an onun olmadığı hıç bır gece geçmıyor bır dığerıyle...benı nekadar sevdıklerınınde bı önemı olmuyor ustelık ...temızlık ıyı bı terapı yöntemı sanırım tum sevgısıne yenık kadınlar ıçın...uyurken yada uyanıkken hep aynı...tanımadığım kadınları kıskanıyorum bıldıklerıme kızıyorum görduklerıme zaten tahammulsuzum...