Ana içeriğe atla
metrodaki yakışıklı ötesi çocuk keşke dedim telefonun hiç çalmasaydıda ben o bed sesını duyup hayallerımın galatkulesınden atlayışına şahit olmasaydım ve sen hayatımın erkeği olarak kalsaydın sonsuza kadar...esasen istanbulun en çok sevdığım yanı bukadar çok insanı aynı anda şuursuz zamanlarında görme şansımın olması...koşturan oturan telaşlı sakın dans eden öpüşen yemek yıyen nebılıyım ışte ınsan evladı gun boyu ne yapabılırse onları yapan ve bı çok şeyın farkında bıle olmayan ınsanları oturup izlemek çok keyıf verıcı sanırım şu sıra...istanbulda olmaya nekadar alıştım bılmıyorum ama sokakta kalmaktan kurtulmuş olmanın buyuk hazzını yaşıyorum ıkı gundur...kaldığım yurdun öğrencılerı gelınce benı şutlamış olmaları ve asuşumun özguncunun benı kabul edip benımde özguncuğum olması falan çok sevındırıcı durumlar hayatımızda gerçekleşen...iki gundur beşıktaşta kalıorum bundan sonrakı 1haftalık yaşama çabamı burda devam ettırıcem özgun ve ev arkadaşının bukadar şirin olmaları bı çok şeyı super kolay hale getırıyo benım ıçın...ıkı gundur ızınlıyım çekımın ıptal edılmesı fecı ışıme geldı...ama bılıyorumkı salı çarşamba yapılcak çekımlerın montajının perşembe sabahına yetışıcek olması bu yayıldığım zmanların acısını çıkarıcak fecı şekılde...olsunvarsın mutlumuyuz...evet...şu sıra daha fazlasını ıstemıyorum bunyem adına...kaldıkı iş ve hayat anlamındakı abuk belırsızlığım devam etmekte...iyi olucağına ınanmak ıstıyorum falcı ablanın kurduğu hercumleyı uzerıme gıyınmış durumdayım...azını öpiyim zeliş dedım içimden ne ıstıyosam söyluyosun ...belkıde ınsanların falcılara verdığı paranın piskologlara verdığınden daha az meblada olması onların bukadar talep görmesının baş nedenıdır dıye duşunuyorum çogukez...daha ben azımı bıle açmadan kısenın duymaktan gocunmıcağı çağımızın en buyuk ıhtıyacı para sonrasındakı aşk ve sağlık konularındakı 5yıldızlı falım ınanın yeterınce kıçıın kalkmasına neden oldu...çok para kazanıcaksın bıdaha hıç ölum döşegıne gelmıceksın azraılle karşılaşman çok sonra dedı...aşka acele etme ocağa daha var nasılsa 2012ye sevdıceğimle gırıcekmışım....şu anda tanıyıp tanımadığımı bıle bilmediğim pek sevgili   sevdiceğimin  2012de  benimle olacağını bilmek    ne muthıs tanrım şımdıden kırmızı donmu bakmalı...ölmedığım surece soru yok aşk için acelem yokda nerdeyse gelse fena etmez benım sonkullanma tarıhım geçmek uzere bunların dışında şu anda en önemlı şey sanırım para...hayatımın ne yönde devam edıceğinı belırlıcek en buyuk guc...alper canıgüz abıyı bukadar çok sevmemıştım ılk okuduğumda sanırım şuursuz bı anıma denk gelmış burdan çok özur dılıyorum bizzat            şhsından...eşeklık etmışım affet...kıtaptakı mekan kışı ve objelerle aramdakı bazı paralelıkler belkıde bukadar keyıflı kıldı okuma surecımı bılemıyorum ...studyonun olduğu apartmanda takılan ve asansör kullanabılen manyak kedıyle kıtaptakı şirket sahıbı kedı arasındakı tek fark bırının sıyah dıyerının sarı olmasıydı sanırım...kaldıkı peyoteye 1yıl sonra yenıden gıtme ıstegının bunyemde nuksetmesıne sebep yıne alper canıguzdur...sezyumun olduğu sayfalarda pcmın sol ust kutucuğunda sezyumun   blogunun    kayıtlı hazr ve nazır bulduğumda da baya bı şaşırmıştım...hayat biyerinden yakaladımda ne tarafa çekıcem onu bılemıyorum az bekle ...(=

Yorumlar

chtrtm dedi ki…
Beyazlamışız, bir tavsiye fontları griden siyaha kaydırırsan daha rahat okunur. Özellikle kuşlar üzerine gelen kelimeler okumuyor :)
canephora dedi ki…
evet bir miktar beyazladık tamamen içsıkıntısının verdiği çıkışı bulamamış sinema izleyicisi modunda seçilen bir renk...tavsiyeniz üzre cümlelerimiz artık siyah...(=

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...