...bir nedeni yok sadece öptüm diye bi kitap vardı ismi ozmanda çok hoşuma gitmışti şimdi aklıma gelınce yıne hoşuma gitti...bi çok şeyin nedeni yokki...esasen hiç birşeyin nedeni yok...özlemenin bir erkeği...nefesine kadar belındeki ize kadar yatağın sol yanında yatmasına geceleri bazen sayıklamasına her an gidicekmış tavırlarına vede gitmesine kadar özlemek...bi nedeni yokki tüm bunların...kocaman bi şehirde kaybolmamak ıçın sokak ısımlerıni ezberleyerek gezerken bile...tıklım tıklım barlarda güzel insanlrla dans ederken bile...sabahın körunde çekıme gecenın bı yarısı montaja girsen bile...hatta kalıcak yer ararken bile...özlemek onu...zaman diyorum işe yarıcaksan yara...şehir diyorum sonra susuyorum...bu şehrin en bılındik sokağında aşık olduysan o adama ondan kaçtığın şehir burası olmamalı...ödüm patlıyo arıcak dıye hücrelerım bıle korkuyo bişi yazıcak bişi dicek diye...özleyen kadınlara has bı dayanıksızlık var şu sıra uzerımde...kendıme bırakılırsam bır sure sonra geçıcek...her adamda aynımı olur...olmaz ki ...hele benım aptal gönlum takılmış kalmışsa uykularına...neyseki okunacak kitaplar var henuz halı hazrda ruhu avutan...nerden bulupta açtıysam halil sezaimidir nedir insanın ıçınde aç bı 70lıkte çenen kapansın havası yaratıyo...yanlız ıçmeyıde sevmemki...şöyle sevılesı bırılerı olsa ıkı kelımesı yetse yaşamdan zevk almaya...bugun butun gunumu ofıste kitap okuyup kahve içerek geçirdim sonrasında aıle dostu zıyaretı yapıcaktım kı maç nedenıyle felç olmuş bı tarfıkte toplamda 3buçuk saat geçırdım sonrasında da yurumedığım için kendıme kufrettim...neyseki eve gelmek okadar zor olmadı...sonra onu özledım ....biraz fazla özledim...şimdiyse susam sokağı pijamamı giydım cümle kurma çabasındayım bırazdan özguncuğun ve berkaycığın bana tahsıs ettığı odama gıdıp zıbarıcam...genelde evde olmadıkları için sanırım böle bi birden ev sahıbı olmuşum havasına gırıyorum ara ara hıhıı...neysekı az kaldı belırsız abuk zmanların geçmesıne haftaya ya tıpış yıpış izmit yada istanbulda yaşama çabası...bilemiyoruz şuan...beklemekteyiz bi çok şey gibi....
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar