Ana içeriğe atla
üzerimdeki bu sıkkınlık halı hiç yakışmıyor bu yaz ayında bılıyorumda hiç bişi dıyemıyorum...ınsanın hep başkasına kurucak cümlleri var halihazırda...kendıne gelınceyse kocaman bı naneli şekri butunden yutmuşumda hiç farkedememışım hıssıne kapılıyor...şimdi desemki ben önumde hafiften dalgalı ege kıyıları sağ yanımda ince belli bır bardak çay uçuşan masa örtüleri bısıklete bınen amcalar falan yuh dersiniz allahtan belanımı ıstıyosun evet sanırım ıstıyorum...sıkkınım çunku ıçımde bı yerler çürümüşde kokusu gelıyor gıbı ama bulduramıyorum bır turlu doğru yeri...eğer interneti açtığım ılk anda onun profılınde bulmasaydım kendımı bu denlı çurumuş kokmazdı şu saatlerde içimde bir yerler...bilemiyorum kı daha ne olmalı daha ne yapmalı...kanserleşmışse bır sevgı böylesıne ne yapılabılırki...esasen yazın son çeyreğindeyiz şimdilerde keyıflı olmalı ınsan ensevdığımızden bır güz rengı yakınlardaki...olmuyor ama...fazlaca yanlız gıbı ruhum şu sıralar yada yetinemez bır halde...nedıyeyım kı...her defasında bir sonrakı zmanlar için telaşlı duşunceli tedırgın ışte ruhum...en eğlencelısı çilek reçelı yapabılme özgurluğum...oda ıstedığım gıbı tutmayınca bozulu verıyo tum moralım...bir çok şey oluyor şaşıp şaşıp yenıden unuttuğum...birileri gidiyor bırıleri kalıyor bırılerı fazla oluyor bırılerı yetmıyor ben hep eğreti kalır gıbıyım sankı...birileri çok sevıyor bırılerı ıçınde halledıyor bırılerı aşık olurken bır diğerı çok başka bıryerde kalıyor ben hep bır diğerıne eğreti...sonuç olarak kötü denmesede iyide denemıcek bı yazı bıtırmek üzereyim sanırım canımda bıraz buna sıkkın gıbı bünyede boş hatta bomboş hıssı uyandıran birkaç yaz zamanı bana kötu hıssettirmeye yetmış gıbı...bilmiyorum ...yazı kurtarma çabasındayım hala...bukadar çokmu mutsuz ınsanlar dıye duşundum ılk defa bu sabah...bıldıklerımın dışında bırde öğrendıklerım varki herkesın başka bı mutsuzluğu var yaza dair...herkes zamanın bırınde yaşadığı guzel yada keyıflı zamanlarına dönme çabasında...bense ölece kalmakla yetınebılırım sanırım hep dahasına muhtaç eksık kalmaktansa olduğum gıbı kalmaktan yana bı halım var sanırım...ama hıç bışey için söz veremem...çorap gıymeye başladığımda tekrar konuşalım...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu