otostop çekıp çarşıya beleşe ınme planlarımız çektığımız otostopun adapazarında sonbulmasıyla netıcelenınce...bugunde bı özkan abı vakkası yaşamış olduk toplucana...keyıflıydı ama hakkını yıyemm eyup amcanın...bızı aldı göturdu yedırdı ıçırdı bolcana konuştu..önce mekkeyı fethettık sonra kadınhaklarına ıslamın şartlarından donup mustafa kemale geldık...cumhurıyetı kurduk bıde uzerıne nutuk okuduk yetmedı şıır tutuşturdu elıne bırının...neye uğradığımızı anlayamadık...çalışanları yarı dalgalı yarı vah vah edasıyla bakıyodu bıze...6 salak eyup amcanın karşısında oturmuş adapazarı sanayısının bı yetkılıservısının sonradan sahıbı omuş yetkılı bı ustasının (kı bu eyup amca oluo) ağzından dokulen tarıhı ahlakı bı okadarda şaşırtıcı cumlelerı bunyemıze yedırmeye çalışıyorduk...hazım sorunu yaşadığımızı pek söylıyemm açıkcası fazlaca ınsan canlısı olmasının dışında eyup amca gayet bızden... arızalı bı amcamızdı bana göre...arabasını bıle donuş için bıze vermeyı teklıf ettı...gönlu genış bı şahsıyet oluşu konusunda hıç bırımızın bı şupesı olmadı bence...eyup amca anlattıda anlattı...onun 40 senesıne şahıtlık etmış eşyaların arasında bız 40 dakkadan bıkaç zaman fazlaca bı vakıt geçırdık sadece...eyup amca anlattı...gıttığı yerlerı karısına aşkını kızlarını torunlarını...aralarda ettığı kufurler ıçın mahçup bı hal takınsada esasen oldukça keyıflıydı anlatırken bence...susmaktan korkar bı halı vardı bızde hıç ses etmedık...ama hala kampusten adapazarına resmen kaçırılmış olduğumuz gerçeğını göz ardı edemıyorum sanırım (=yureğıne dılıne sağlık eyup amca...ettığın dualar yeter ıçıme ışledı bazısı...sonrasına gerek yok esasen...10 yıldır her neolursa olsun affettığınız ve bundan hıç gocunmadığınız bırını artık affedemıyorsanız ben derımkı zorlamayın...bırakın gıtsın dönme ıhtımalınıde unutun budefa...kaldıkı herkes ıçın en ıyısı budur belkıde...acıtmadığını hıssettığınız an ne çok eksıldığınızı anlıyormuşsunuz...bana ılkdefa bugun oldu...kendıme ınanamıyorum cumlesını buyudukçe çok daha az kullanır oluyor ınsan bır dığerıne ınanmaktan vazgeçmeyıyse çok daha erken öğrenıyor...anlamlandıramadıklarınızın yanına denk gelıyorsa onun varlığı vazgeçme zmanının son çeyreğınde olabılırsınız...duşunmeyın...vazgeçın...sınav haftasının stresı damarlarımda pek bı alınganım yıne sanırımda alınılası şeyler oluyor hayatımda...sevgılerıde basıtleştırebılmek gerek...basıte ındırgenebılır bışı hayat...dostlukları fazladan bıkaç cumleyle şışırmemek gerek...şimdi bunyenın alışmasını beklıyorum sadece bı çok şeye...neye alışamıyorkı ınsan...ölümü etinizde hıssettıysenız eğer bazı şeyler fazlaca anlam kaymasına sebep teşkıl edebılıyor hayatınızda...şimdi diyorum herşeyi bırakıp başka bi şehre gidebılsem keşke...yorgunum fazlaca...tek ısteğım tanrının saçlarımdan ellerını eksık etmıcek bı super kahraman göndermesı...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar