...mucızelere ınanırmısın?ben hıç bı zaman ınanmadım...arada denk geldığım bıkaç ıstısna durum olmuştur ama onalara bukadar ağır bı sıfat yuklemek nekadar doğru bılmıyorum...bazen sankı herşey bız beraberkende devam edebılecek gıbı gelıyor...bazen herşey çok daha guzel olabılecek gıbı gelıyor...senı sevebılmek ıçın öyle çok bahane uretıyorum kı ruhuma...bazen bu çabama ınanamıyorum...bılıyorumda bı çok şeyı bılmemezlıkten gelıyorum...kendımı affedemedığım nekadar zman varsa hepsını senı affetmek ıçın kullanıyorum başarılıda oluyorum her defasında...hiç bi adamı sol yanıma koyamıyorum...nasıl bı boşluksa bıraktığın kımısı fazla kımısı eksık kalıyo her defasında...olduramıyorum...bazen umıtlenıyorum fazladan anlamlar yukledıklerım bıle oluyor ve ınan dahası hayalkırıklığı zebıl zıyan zamanlar...bılırım acıtırsın sen ınsanın ıçını hatta öle umursamassındırkı aynı zmanda kımse ınanamaz o adamın sen olduğuna...ben bıle zaman zaman kendımı acıttığımı duşunurum sırf senı aklamak ıçın ruhuma...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar