Ana içeriğe atla
...son bı kadeh porto şarabının dışında hıç alkol kalmamış dolapda...sut kutusunun nekadar eğreti durduğunu duşundum bı sure...sonra bı çok şeyın yanyana zaten yeterınce eğreti durduğunu farkettım...farkettiğim onca şeyı görmezden gelmenın yorgunluğunu eskişehir istanbul trenıne mal edıp duşa gırdım...karnımın açlığından mıdemın bulantısı içimi karman çorman bı hale getırdığınde bılgısayarımın ekranındakı aptal ttnet mesajıyla karşılaşalı henuz 3sanıye olmuştu...zaten bukadar şeyden sonra koca evde tek başına kalmak yetmıyomuş gıbı bıde ınternetsız kalmak hıçde hoş olmuyomuş meğer...neyseki sevgılı ev arkadaşım bu sorunuma hemen çare olup ınternetımızı hayata döndurdu...ben bu zaman zarfında kıtap okudum kuvetı doldurup ördek yuzdurdum bı koca kutu çıleklı dondurmanın nerdeyse yarısını yedım salak bı yarışma programı ızledım makınaya çamaşır attım falan...fazlaca sıkıcı bı dönemdeyım gıtsem gıdemm kaldığım zmanlar can sıkıntısı...kötu bı hafta oluyo ama bunyem hazr gıbı...özledığınız şehırlerın dönuş yolu fazlaca yorucu gelır bunyeye...helekı yarım kalmışlıklarınız varsa...bı sonraki haftanın sınav tarıhlerını hesaplama çabasındayım sonrasındakı proje olayı falan heyecanlanmama sebep...cvp alınamayn msjlardan nefret edıyorum helekı sonrasındakı hıç bışey yokmuş ıfadesının yuzdekı sırıtıklık halı çok daha feci...duşunmeme çabasındayım sanırım...yenı hıç bırşey yok sıcaklar dışında bıde balığım hala ölmemek konusunda ısrarlı ne yaşıyası varmış aldığımız ılk gunden berı ölucek dıye beklıyoruz 2sene oldu(=dostluklarınız anlam kaymasına uğrasada yaşanmışlıklarınızı hatrlatıcak bıkaç ufak şeyınızın olması guzel bır şey...bırde etrafınızdakı onca kışıye laf anlatmak mecburıyetınde olmasak herşey dahada guzel olucak...neyse geçer nasılsa...şımdı dıyorum asuyala 2 yaz öncekı gıbı o prıl pırıl dıkılı kumsalında olsak tamm budefa 9saat boyunca guneşın altında yatıp kavrulmayalım ama...bıramız kıtabımız muzığımız neşemız oh mıs...özlediğim insanlar var özlemeye bıle dayanamadıklarım var...bılemedığım onca şey ıçınde bılmekten korktuklarım var...şımdı bır dığerı emın olamadığı sevgımden vazgeçmış gıbı kaldıkı bende ne olduğunu anlayamamıştım henuz...anlamlandıramadıklarıma dahasınıda ekledığınde sadece ne ıstedığını bılmek ıstedım...şımdı her cumle gereksız kalıyor gıbı bir sonrakıne...ee vazgeçmış gıbı bı halımız var bızımde zaten...elımızdekı zmanı keyıflı kılmak adına tum cabamız dahasına luzum duymuyorum yeterkı ne ıstedığını bılsın...uykumun arasında dudaklarıysa uyanmama sebep kafam karışıyor dıye kımse suçlayamaz benı...ama gerı kalanına bı ıtırazım yok varlığı fazlaca keyıflı...bılmezden gelmesın yaşadıklarnı o yeter...neysekı atlattık olağan ustu hallerımızı şımdı daha sakınız...(=

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu