birde baktım ki çokça zaman geçmış...boyumdan buyuk şeyler olmuş...ben küçülmüşümde küçücük kalmışım zamanda...sesizce bazen kimsesizce kalmışım...şımdı saçımdaki tutam tutam renkler bazen güzel hissedebildiğimi hatırlatıyor gibi...ellerini özlediğim kadar yüreğinde aklıma geldıkçe susuyorum...kaldıki yitik zamanlarım senınkılere denk gelirdi her gün batımında...şimdi tek istediğim birinin parmaklarını saçlarmın arasında hıssetmek fazlasını ıstemez bı haldeyım...acırım dahasına ruhum parçalanır çorabım kaçar evde yıne ekmek bıter...sahi sınavlar başlıcak azbıraz zaman var...sonrasını bılmez bır haldeyım...tırnaklarımı hıç bukadar derınden kemırmemışım sanrım parmaklarıma geçtim bugun...masalda ıstemıyorum artık ınanasım gelmıyor gıbı...5sn ye yeter bana gözlerımın sana deydığı...fazlası paramparça etmedımı benı pul pul dökulmedımı derım etim acımadımı tenım yanmadımı dahasına...çilek mevsımı geçıyor gözumun önunde...ne fayda..neyseki sonrası kiraz...ne çok yakışırım çıplak ayaklarımla kiraz mevsımıne ben...öylece yatsam dızlerınde ...savaşmasak budefa...gel ruhunu dınlendır bende...içimdeki ev hanımı uyansın az bekle yaprak sarması yaparım yarına...hep hazır beklerken bırdığerını sevmeye duşundumde ne zavallı bı çaba...ınsan olmak bu ya...zavallıca gelıyor bazen...ve ınsan sadece çilek reçelı olabılmek ıstıyor...ve ben bazen sadece senı istiyorum bazen uykular bıle kar etmıyor...ne zavallı bişey insan olmak...asunun mutlu oluşuna mınnetdarız...babamı özledım...sınavlara sıkıntılı...ama kırgın değilim...birdiğerine yakın...o adama kucağında uyuduğum geceler için borçluyum...telaşlı değilim ...guzel havalara kırgınım bıde bazı guzel gecelere...yorgunum zamanzman ama mutsuz değilim...özluyorum sadece sanırm...okadar...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar