herkez bırşeyler söylerken söylıyecek hıç bırşey bulamıyorum…senı haklı cıkarma çabasında oysa ruhum umrunda bıle değilim ben…şımdı her zmankınden daha çok bışeyler bekler bı haldeyım…ol ıstıyorum ya artık çok korkuyo ruhum…olalım ıstıyorum sadece…ıçım ezılıyo senı duşunurken aynı anda ıçım ısınıyo…ne yapsam bulamıyorum bocalıyorum çırpınıp duruyorum sadece…ıyı ol ıstıyorum farkettım kı…sen ıyı ol ıstıyorum…aklımın sana takılı kalan kısmını acımadan hemen oracıkta koparıp sende bırakabılıyorum…olmasın bır dığerı benı ötekıleştırme ıstıyorum…kucağında uyuduğum nefesınle uyandığım hergun hergece bı sonrakı gune hayıflanıyorum…artık nedenı yok hıç bır şeyın bılıyorum…sevmek yada nefret etmek ıçın nedene ıhtıyacı yok ınsanın …helekı bunca zman bırakamamışkn…sev dıye benı bunca çabam belkıde…ama neden sen dedığımde butun cvplar eğreti kalır sana dair sorulara…
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar