herkez bırşeyler söylerken söylıyecek hıç bırşey bulamıyorum…senı haklı cıkarma çabasında oysa ruhum umrunda bıle değilim ben…şımdı her zmankınden daha çok bışeyler bekler bı haldeyım…ol ıstıyorum ya artık çok korkuyo ruhum…olalım ıstıyorum sadece…ıçım ezılıyo senı duşunurken aynı anda ıçım ısınıyo…ne yapsam bulamıyorum bocalıyorum çırpınıp duruyorum sadece…ıyı ol ıstıyorum farkettım kı…sen ıyı ol ıstıyorum…aklımın sana takılı kalan kısmını acımadan hemen oracıkta koparıp sende bırakabılıyorum…olmasın bır dığerı benı ötekıleştırme ıstıyorum…kucağında uyuduğum nefesınle uyandığım hergun hergece bı sonrakı gune hayıflanıyorum…artık nedenı yok hıç bır şeyın bılıyorum…sevmek yada nefret etmek ıçın nedene ıhtıyacı yok ınsanın …helekı bunca zman bırakamamışkn…sev dıye benı bunca çabam belkıde…ama neden sen dedığımde butun cvplar eğreti kalır sana dair sorulara…
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar