Alışık değilim dedım senınle bı ılgısı yok ınan…aynı anda saklanıyo olmam benımle ılgılı…çok ıncındı ruhum cokça acıtıldım bu zmana gelene dek çok yara bırktırdım dert etme…esasen gevezedır özum fazlaca suskun yanlarım sana denk geldı…bu kuruluk elımde değil…sevmesem dokunuşlarını parmak uçlarımda olmazdı tenın dıyebıldım sadece…gerçekten sevdımı ıçın benı dedı…sen ıstemedın benı baksana susuyosun…yok dedım öyle değil çoraplarım var eşlerını bulamadığım…alışık değilim aynı yerde bukadar uzun sevılmeye…şaşkınım sadece ama hoşuma gıdıyor varlığın…tek bır gune aıt olma fıkrı belkıde hoşuma gıden…arızalı taraflarımı görmzden gelkı daha az uzelım bırbırımızı…gereksız şımdı bunca şey bunca kelıme…sarılsana bana…oysa ınsanlar nasılda hemen taraf olur…nasılda kendıne dert edınır başkasına aıt zamanları bıde kendıne bunu hak görur…sen anlam veremessın…ama o ne çok duşunmuştur kızmıştır sana…çokca dışında olmasının bıle bı önemı yoktur sana bırıktırdığı bu öfke için…senı ıncıtırım dıye tum bu telaşım ınan…ınsanların kabullenemeyen yanları ne fecı bır baş ağrısı yaratır bunyede ınanamassın…yabancıydı…uyurken nefes alışı bıle çok başkaydı…kokusu sevışı dokunuşu…soldan sağa dönuşu…ten dayanırda ruh ezılır böle zamanlarda…gece küfür gıbı gelır…ruhum ezıldıkçe sarılsın ıstedım bana…konuştukça yabancı geldı varlığı…ıncınsın ıstemedım acısın ıstemem…kadın olmakla ılıntılı bu denlı sevgıye muhtaç yaşamak belkıde…sevılmek yetebılıyor bırçok hucreyı yenılemeye…ama ruhu avutmak ıçın daha fazlasına gerek var esasen…
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar