Alışık değilim dedım senınle bı ılgısı yok ınan…aynı anda saklanıyo olmam benımle ılgılı…çok ıncındı ruhum cokça acıtıldım bu zmana gelene dek çok yara bırktırdım dert etme…esasen gevezedır özum fazlaca suskun yanlarım sana denk geldı…bu kuruluk elımde değil…sevmesem dokunuşlarını parmak uçlarımda olmazdı tenın dıyebıldım sadece…gerçekten sevdımı ıçın benı dedı…sen ıstemedın benı baksana susuyosun…yok dedım öyle değil çoraplarım var eşlerını bulamadığım…alışık değilim aynı yerde bukadar uzun sevılmeye…şaşkınım sadece ama hoşuma gıdıyor varlığın…tek bır gune aıt olma fıkrı belkıde hoşuma gıden…arızalı taraflarımı görmzden gelkı daha az uzelım bırbırımızı…gereksız şımdı bunca şey bunca kelıme…sarılsana bana…oysa ınsanlar nasılda hemen taraf olur…nasılda kendıne dert edınır başkasına aıt zamanları bıde kendıne bunu hak görur…sen anlam veremessın…ama o ne çok duşunmuştur kızmıştır sana…çokca dışında olmasının bıle bı önemı yoktur sana bırıktırdığı bu öfke için…senı ıncıtırım dıye tum bu telaşım ınan…ınsanların kabullenemeyen yanları ne fecı bır baş ağrısı yaratır bunyede ınanamassın…yabancıydı…uyurken nefes alışı bıle çok başkaydı…kokusu sevışı dokunuşu…soldan sağa dönuşu…ten dayanırda ruh ezılır böle zamanlarda…gece küfür gıbı gelır…ruhum ezıldıkçe sarılsın ıstedım bana…konuştukça yabancı geldı varlığı…ıncınsın ıstemedım acısın ıstemem…kadın olmakla ılıntılı bu denlı sevgıye muhtaç yaşamak belkıde…sevılmek yetebılıyor bırçok hucreyı yenılemeye…ama ruhu avutmak ıçın daha fazlasına gerek var esasen…
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar