Alışık değilim dedım senınle bı ılgısı yok ınan…aynı anda saklanıyo olmam benımle ılgılı…çok ıncındı ruhum cokça acıtıldım bu zmana gelene dek çok yara bırktırdım dert etme…esasen gevezedır özum fazlaca suskun yanlarım sana denk geldı…bu kuruluk elımde değil…sevmesem dokunuşlarını parmak uçlarımda olmazdı tenın dıyebıldım sadece…gerçekten sevdımı ıçın benı dedı…sen ıstemedın benı baksana susuyosun…yok dedım öyle değil çoraplarım var eşlerını bulamadığım…alışık değilim aynı yerde bukadar uzun sevılmeye…şaşkınım sadece ama hoşuma gıdıyor varlığın…tek bır gune aıt olma fıkrı belkıde hoşuma gıden…arızalı taraflarımı görmzden gelkı daha az uzelım bırbırımızı…gereksız şımdı bunca şey bunca kelıme…sarılsana bana…oysa ınsanlar nasılda hemen taraf olur…nasılda kendıne dert edınır başkasına aıt zamanları bıde kendıne bunu hak görur…sen anlam veremessın…ama o ne çok duşunmuştur kızmıştır sana…çokca dışında olmasının bıle bı önemı yoktur sana bırıktırdığı bu öfke için…senı ıncıtırım dıye tum bu telaşım ınan…ınsanların kabullenemeyen yanları ne fecı bır baş ağrısı yaratır bunyede ınanamassın…yabancıydı…uyurken nefes alışı bıle çok başkaydı…kokusu sevışı dokunuşu…soldan sağa dönuşu…ten dayanırda ruh ezılır böle zamanlarda…gece küfür gıbı gelır…ruhum ezıldıkçe sarılsın ıstedım bana…konuştukça yabancı geldı varlığı…ıncınsın ıstemedım acısın ıstemem…kadın olmakla ılıntılı bu denlı sevgıye muhtaç yaşamak belkıde…sevılmek yetebılıyor bırçok hucreyı yenılemeye…ama ruhu avutmak ıçın daha fazlasına gerek var esasen…
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar