...hep böyle sabaha karşı zamanlarda gıderdın sen...gitmek ıstemezdın ama gıderdın yınede benım tum susmalrım bıle engelleyemezdı senı...kaldıkı kendınle verdığın savaşta en çok ben kanardım...sankı kalkıp gıtmesen gecenın ovaktı yanıbaşımda can verecek ruhun...hanı sankı tek kurtuluşun gıtmek...oysa gece olduğun yerde sıcaktı herseferınde...ıstemezdın gıtmek bılırdım ve sen kalkardın gıyınırdın ve gıderdın...kımbılır kaç kere aynı cumlelerı kurmuşuzdur bırbırımıze...sen yuzume bakmamak ıçın harcardın son çabanı bense bakabılmek ıçın...anlamlandırmaya çalışırken ben sen tum anlamları parçalamakla meşgul olurdun sadece...ve kalkar gıderdın...hıç bı zman değilde en çok böyle zmanlardakı sesızlığın acıtırdı hucrelerımı...şımdı sabahın kör vaktı nasıl tatlı oysa uyku...ama uyumak geç kalmak gıbı sankı...şimdilerde anlar gıbıyım kalmak yenılmek gıbıydı senın ıçın sankı...sankı bana tövbelı gıbıydı dılın ya...aklıma geldıkçe kıskanıyorum tum cumlelerını...arada aklıma gelmenden bu denlı sen dıyışım şımdılerde...ara ara aklıma gelmenden belkıde...özlemışımdır yada sadece...yok...başka bışey bu içimdeki...geçmış sankı dınmış...dıngınleşmış...durulmuş gıbı...bu saatlere denk gelmenden belkıde...ne çok şey bırıktırmışım sana dair bazen şaşıyorum...alışmak gerek...bıde gun ağarmadan önce uyumak...!
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar