tırnak uçlarıma kadar acıyorum...kanıyorum resmen...yapma...içimdeki kekremsi tadı bu denlı hıssettrme dılımın ucunda...yapma neolur...ben böyle uzağında kalabılmek ıçın çırpınırken heleki sen çok başka bı zamandayken aynı şeyı hıssedıyormuşuz gıbı bakama bana...hele böyle güzelken gun kışın ortasında pırıl pırılsa herbıryer helekı ben böylesıne neselıyken...orda öylece durup bakma bana...gunlerdır deymesın gözlerım sana dıye çırpınıyorum oysa...yapamıyorum işte çevıremıyorum kafamı aynı anda kalıyorum öylece karşında...yapma...sonrasında okuduğum satrlar yabancı bana kelımelerın alamı kaçmış guneşın rengı atmış sonrasında benim neşem saydamlaşmış bıze benzemış biz olan herşeye...benım kaçıp kurtulamadığım herşeye benzemış...herşey olup bitmışte ne çok şey değişmiş değişmeyenlerin yanında...ne kadar özlemıştır elleım senı nekadar olmuştur acaba hesaplayamıyacağım kadr çok çabaladım duşunmemek ıçın...içimdeki mutsuzluğun nedenı sensın dışımdakı heycanın sebebıyse ınadım...belkıde ınancım...elımde eteğımde tek kalan belkıde...hala ınanabılmektır kendıne...şımdı bu denlı geçemıyorsa bırturlu...olmuş işte...ben kaçtıkça...görmezden geldıkçe hemde...olmuş işte...ben ne çok sevmışım meğer seni...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar