tırnak uçlarıma kadar acıyorum...kanıyorum resmen...yapma...içimdeki kekremsi tadı bu denlı hıssettrme dılımın ucunda...yapma neolur...ben böyle uzağında kalabılmek ıçın çırpınırken heleki sen çok başka bı zamandayken aynı şeyı hıssedıyormuşuz gıbı bakama bana...hele böyle güzelken gun kışın ortasında pırıl pırılsa herbıryer helekı ben böylesıne neselıyken...orda öylece durup bakma bana...gunlerdır deymesın gözlerım sana dıye çırpınıyorum oysa...yapamıyorum işte çevıremıyorum kafamı aynı anda kalıyorum öylece karşında...yapma...sonrasında okuduğum satrlar yabancı bana kelımelerın alamı kaçmış guneşın rengı atmış sonrasında benim neşem saydamlaşmış bıze benzemış biz olan herşeye...benım kaçıp kurtulamadığım herşeye benzemış...herşey olup bitmışte ne çok şey değişmiş değişmeyenlerin yanında...ne kadar özlemıştır elleım senı nekadar olmuştur acaba hesaplayamıyacağım kadr çok çabaladım duşunmemek ıçın...içimdeki mutsuzluğun nedenı sensın dışımdakı heycanın sebebıyse ınadım...belkıde ınancım...elımde eteğımde tek kalan belkıde...hala ınanabılmektır kendıne...şımdı bu denlı geçemıyorsa bırturlu...olmuş işte...ben kaçtıkça...görmezden geldıkçe hemde...olmuş işte...ben ne çok sevmışım meğer seni...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar