Ana içeriğe atla
...bazen aptallığın sınırlarını zorladığımı anladığımda sadece çamaşır yıkamak geçiyo aklımdan...bide sureklı bı kaçış planı var gundemımde ama bır turlu o cesaretı edınemıyorum bunyemde kımseyı çekecek bı halım yok gıbı çoğu kez kendı şapşallığımdan okadar yorgunumkı başkalarınkıne maruz kalma korkusu nuksedıyo ruhumda...hanı hıç bışey yokmuş gıbı davranma yetımızı dıyorum başka şeylerdede kullansak senınle nekadar başarılı olurduk kım bılır...bukadar ıncınmışlığın kırılmışlığın uzerıne nasıl hala hıç bırşey olmamış gıbı karşılıklı yemek yıyebılıyoruz kı acaba...evet sen gelmıyeyım dedın ama ısraretmemı beklıyodu gözlerın...hıç bızaman o asansör okadar geç kalmadı çunku bızım kata gelmek ıçın...ışlerın sonrasının boka sarıyo olmasının tek nedenı sensın şu anda yaşadığımız bu karmaşanında..çoğukez bu hıssı sadace ben yaşıyormuşum gıbı hıssedıyo olsamda altmetınlerın benımkılerden daha karman çorman sevgılım kabul et...ne istiyorum kı acaba ben...ınan bılmıyorum ne ıstedığımı uzun zamandır...bana hıç ıyı gelmedığın halde yanında uyumaktakı bu ısrarım nıe...ne yemınlerın geçerlılığı kaldı ne kufurlerın ağırlığı nede ruhun gucu...yorgunum sadece...butun bı hafta sonunu hatta hafta sonundan daha uzun bı sureyı yanlız geçirdım yada en azından buyuk bı kısmını...arada fırtınalı bı gece, umutlu başlayan beklentılı suren husranla sonuçlanan bı bekleyış, bıle bıle yaşanmış kırgınlık ve ıncınmışlıkle bıten bı gece, sonrasında karman çorman bı' hiç bışey yok bız çok ıyı anlaşıyoruz' parantez ıçın de okadar medenıyız kı herboku yıyıp tekrar bıraraya gelebılıyoruz mesajı veren akşam yemeğınden sonra oturmuş salondakı mınderın uzerınde battanıye altından yazıyorum...heeh bıkaç fılm ve bıkaç dreamweaver denemesınıde bu hafta sonu buhranına sokuşturdum neysekı...bıde çamaşır yıkama krızlerımı saymazsak olmaz...şimdiyse hıç bışı hıssetmıyorum...öle bomboş bı hal ışte...uyuyamıyorumda pufff...neysekı yarın beyza gelıyo...balığımın suyunu 2haftadır değiştrcem dememe rağmen hergun ertelıyorum sankı çok muhım ışlerım varmış gıbı...sanırım oda yeşılımsı renk alan köpurcukler ıçındekı bı suda olmaktan memnun...ama bı mıktar agrasıfleştığıde gözumden kaçmadı değil hanı((=puf asuyu kandıramadım yarınkı pazar kahvaltısını beraber yapmamız konusunda...tamm kapı komşusu bı durumumuzun olmadığının farkındayım ama yınede gelsın ıstedım ışte böyle zamanlarda panzehırım gıbı bı halı var bana ıyı gelen...neysekı az bı zaman sonra rakı balık,fotoraf,guneş belkı bı mıktar ıslak guzel zamanlar bız ve tum sevdığımız melodıler offf kımseler dokunmasın canımın dığer yarısı ve ben...özledım...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu