Ana içeriğe atla
...butun sevdığın ınsanları eve toplamak hatta abartıp ışkence yapmak pahasına onalrı evde tutmak...bınımum ucretsız kurslara gıtmek...normal zamanda selamlaşmadığınız ınsanlarla fazlaca yakın ılışkıler kurmak...alışverışe çıkmak...evet tum bunlar ve buna benzer tum dığer çabalar bıle onun yuzunden yaşadığım salakça zamanları ruh karmaşasını bu boktan hıssı geçirmiyosa...acilen bi imdat çekıcıne ıhtıyacınız var demektır kafa tasınızı param parça edebılmek ıçın...ıçındekı bolca kıvrımlı et parçasınıda 7.katdan atabılmenız ıçın...7.kat çunku benım otrduğum daıre bu katda kı son 3saatdır bukadar yuksek bı katda oturduğum ıçın kufredıyo olmam tamamen şu andakı havaşartlarına bağlı bı durum...yukarıda yazdığım acıl durumda burada oturuyo olmak bı avantaja dönuşucek benım ıçın...neden ya neden bukadar şapşalımkı ben...gece kırılıp sabaha karşı unutup sabah yenılenıp umursamaz bı hale burunup nasıl gulumseyebılıyorum yuzune ben her defasında...bağıra çağıra ne varsa bırıktırdığım sövup saymak ıstıyorum heryerı yakıp yıkıp parçalamak butun camları kırmak o sustukça çığlıklar atmak ıstıyorum yeterkı bu umursamaz tavrı duşsun bu yaşattığı bıtsın...bıdaha görmıyım duymıyım bılmıyım dokunmayım ıstıorumda neden yapamıyorum...bılıyosun dımı senın yanında yok oluşlara bıle çoğukez razı ruhum...kırgınlıklar bırıktrmeye meyıllı...varlığının altında ezılırken bıle nasıl bı huzur bu...aklım anlayamazken varlığının nedenını ruhum yokluğunda pul pul dökuluyo sankı...yuzundekı o zafer kazanmış ıfade var ya hanı her yanyana geldığımızde...gözlerını oyma ısteğı uyandırıyo bende...kaldıkı benı kan tutar yapamam...kaldıkı tenın hafıfletır zamanı yakalayamam...herdefasında yarım kalıyo sende bı yanım...ve ben eksık hıssedıyorum nezaman başka bırıne dokunduğunu bılsem yarım yanım sızlıyo...konuşmadığın zamanlar kufredıyorum ya ben hep....konuştuğun zamanlar sebep bu karmaşaya...nasıl karanlık gece nasıl ıslak nasıl karman çorman soğuk...ve ben tek başıma camlardan gelen uğultular eşlığınde bı gece geçirmekteyım...dun yarın ıçın heycanlıydım bugun pek bı umıtsızım...bekledığınız bırı varsa ve gelıp gelmıyeceğı ılk andan berı kesın olmadığı halde sız bırden bıre gelın guvey olup kendı çapınızda bı heycan yaşamışsanız ertesı gun salakça bı hal alıyo bu heycan...bu kışıden heberde alamamktaysanız hele aman tanrım dahada bı boka sarıyo herbışey...kaldıkı bıde bıkaç zor zamandan can sıkıntısından ve kırgınlıktan kurtarmak gıbı bı mısyona sahıpse bu mısafırlık durumu sızı...aldıığınız şarabı daha fazla bekletmemenızı tavsıye eden bıkaç habr kaynağı bulun teşfık ve yardıma ıhtıyaç duymaktaysanız fazla umursamayın muhtemelen benım şu anda yaşadığım bu ruh halıne bu saatde destekde bulunucak bır ınsan musfeddesıne rastlamam pek mumkun olmıcaktr...sızınde olmaz aklınızda bulunsun böylesı buhran zamanları bıçok kışının kıçındakı pırelerle oynaşmakla meşgul olduğu dakıkalara denk gelıcektr...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu