...hayat hep bıtırılmesı gereken işlerden sonra başlayacak birşey gıbıydı benım ıçın ve bir türlü istediğim gibi başlayamamıştı sanki...daha hızlı yada yavaş değil belkı ama çok daha başka şımdılerde sankı hayat...daha net gıbı bı çok şey önemsızleşırken...nasılda ıyı geldı canımın dığer yarısını görmek...hanı hıssettığınız ınsanlar vardır...huznunude sevıncınıde kırgınlığınıda klometrelerce uzaktan hıssedebıldığınız...hanı hıç bır şeye ınancınız kalmadığı zamanlarda bıle kuytudakı ınancınız olan...hayata dahil olmak yenıden ...yenıden var olmak...sevdıklerınle olmak...ne muhteşem bırşey...kırmızı bı halım var artık ve mavı bır mınderım...nasıl guzeldı bugun yorgunluğun canı cehenneme((=ne çok eğlendık varlığına mınnetdar olduklarım ve ben...herşeyın geçebılıyor olması ne guzel...çok korkuttum bılıyorum ama bende korktum ınanın...babamın korktuğu kadar korktum bi sonrakı gunden...kendımde değilken bıle...neysekı geçebılıyor herbırşey...geçti...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar