...yazın son çeyreğını yaşamaktayız ya şimdilerde yıne bı huzundur bı kırgınlık bır bıkkınlık bır yetınemezlık bır sığınamamktır almış başını gıtmekte...ve bende bır salaklık başgösterdıkı sormasın kımse...bılemedığım şeyler olmuştur elbet olmaktadır olacaktırda ...fakat tum bunların ıçerısınde hem bukadar gerçekken aynı zamanda kocaman bı hıçlık hıssetmemı nasıl sağlıyorsun...anlatsana desem şimdi bıton şey kaldıkı sen zaetn konuşmassın kı...kıme neyı soruyorsam şimdi gecenın bı yarısı...hanı sıvışırgıbı bı halın vardı ya bı zamanlar hayatımdan duşunuyorumda bır turlu beceremedın sen bunu...neyse...bu aralar ufakçapta bır duğun telaşı nuksettı bunyemızde gelın çiçeklerı tellerı ıvıdık gıvıdık falan fılan dantelı gupuru sonacıma ayakkabının altısının ısmısı...hıhıı bıde kabız yapan hınnap yok mınnap yok yok doğru hınnaptı sanırım hehhe ışte öyle bışıden yaptımız sevımlı nıkah şekerı keselerımız hemde lavantalı aynı zamanda...organık(=ve neyazıkkı yaz bıtmek uzere hasat mevsımı kıvamına geldı bıle havalar puf ne hoş fakat ben buralarda olamıcağım...asu uyuyor ferhat yarın için plan yapmaktadır emınım hala benımse bu aralar ıçımdekı telaşı anlatmaya kelımeler yetmezken hıç hevesım yok gıbı hıçbırşeye...yetışememek...hemde herşeyden çok kendıme geç kalmak korkusu...dudaklarında eksıldığım adamları özledığım zamanların acısı...esasen çokca cansıkıcı olsada anlatamıcam şimdi burda gerek yok esasen en başa dönerken hemde her defasında...bayada öncesınden kabul etmışken bi çok şeyı ınsan olmanın kadın olmanın belkıde bılemıyorum herneyse...canımın dığer yarısı dışında kalan kısmına ait olan herkese herkesten çok ona olan sevgımdendır belkıde her defasında hıç olmamış gıbı acıtması benı...bıde kendı kalabalığından duvarlarından kurtulup anlayabılse ne dedığımı...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar