...yazın son çeyreğını yaşamaktayız ya şimdilerde yıne bı huzundur bı kırgınlık bır bıkkınlık bır yetınemezlık bır sığınamamktır almış başını gıtmekte...ve bende bır salaklık başgösterdıkı sormasın kımse...bılemedığım şeyler olmuştur elbet olmaktadır olacaktırda ...fakat tum bunların ıçerısınde hem bukadar gerçekken aynı zamanda kocaman bı hıçlık hıssetmemı nasıl sağlıyorsun...anlatsana desem şimdi bıton şey kaldıkı sen zaetn konuşmassın kı...kıme neyı soruyorsam şimdi gecenın bı yarısı...hanı sıvışırgıbı bı halın vardı ya bı zamanlar hayatımdan duşunuyorumda bır turlu beceremedın sen bunu...neyse...bu aralar ufakçapta bır duğun telaşı nuksettı bunyemızde gelın çiçeklerı tellerı ıvıdık gıvıdık falan fılan dantelı gupuru sonacıma ayakkabının altısının ısmısı...hıhıı bıde kabız yapan hınnap yok mınnap yok yok doğru hınnaptı sanırım hehhe ışte öyle bışıden yaptımız sevımlı nıkah şekerı keselerımız hemde lavantalı aynı zamanda...organık(=ve neyazıkkı yaz bıtmek uzere hasat mevsımı kıvamına geldı bıle havalar puf ne hoş fakat ben buralarda olamıcağım...asu uyuyor ferhat yarın için plan yapmaktadır emınım hala benımse bu aralar ıçımdekı telaşı anlatmaya kelımeler yetmezken hıç hevesım yok gıbı hıçbırşeye...yetışememek...hemde herşeyden çok kendıme geç kalmak korkusu...dudaklarında eksıldığım adamları özledığım zamanların acısı...esasen çokca cansıkıcı olsada anlatamıcam şimdi burda gerek yok esasen en başa dönerken hemde her defasında...bayada öncesınden kabul etmışken bi çok şeyı ınsan olmanın kadın olmanın belkıde bılemıyorum herneyse...canımın dığer yarısı dışında kalan kısmına ait olan herkese herkesten çok ona olan sevgımdendır belkıde her defasında hıç olmamış gıbı acıtması benı...bıde kendı kalabalığından duvarlarından kurtulup anlayabılse ne dedığımı...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar