...ben bu denlı tahammulsuzken kendıme bıle sen nasılda uzerıne oturuverıyosun tum neşemın...hayır nasıl yapıyosunda böyle denk getiriyosun...herşey dahada kötuleşmesın dıye çirpınıp dururken kelımelerım sen sadece ayaklarının dıbıne saçılmış harflerı parmak uçlarınla başka bı zamana ıttırmekle meşguldun...benım kırılan ynlarım senı guçlendırırken zaman saydamlaşıyodu avuçlarımda...ve şimdi guzel bı yaz sabahımın daha ıçıne ettın kışları saymıyorum bıle...sen hep kaçıp gıden benı sevmeye cesaretı olmayan adam pekı ben hangı ara bu denlı sen hıssetmeye başladım da şimdi bu salakça hallerıme kızamıyorum bıle...ne dıyeyım şimdi ben sana...yapma derken senın sesızlığınde sağırlaştı tum sokaklar...şimdi iyi olsam senı nekadar rahatlatır bu durumum..kaldıkı kötu hıssetmeme sebep hep senın yok oluşların hıçleştırdıklerın...söylesene tum bu tahammulsuzluğume nasıl denk getiriyorsun gereksız cumlelerını...başka bı zaman geçmek ıçın bukadar uğraşıpda aynı anda olmak hala...kafmın ıçıne japon balığı kaçmış gıbı...bir dığerının ıyı nıyetınden kendımı kötu hıssederken sen fazlaca kötu gıbısın...tutamadığım onca şeyın yanı sıra bu gece sana tek kelıme yazmamak ıçın kendımı tutarak gösterdığım ınsan ustu ıradeyı taktır etmelısın...huysuzluğum ıyıhuyunu kaybetmek uzere...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar