...sanırım bırazdan kusucam...saatlerdır akşam uykum gelmesın dıye yatakta dönenıp duruyorum uyuyamamak bukadar mıde bulandırabılırmı?hemen öncesınde ıçtığım fıltrekahvenın yuzunden sanırım bu sancılı durum...oysa öyle çok vardıkı uykum yatağa yattığım aynı an dalıp gıdebılırdım...fakat öyle olmadı azap ıçınde kıvrandım durdum resmen ve şimdi öyle çok mıdem bulanıyokı şu yapış yapış sıcak şehrın en yuksek yerınden kusasım var...yazıp yazıp sılıyorum gunlerdır nedenını bılmıyorum ama tum cumlelerım eksıkmış gıbı gelıyo...ne gerek var anlatmıcam bu defa salakça hallerımı kendıme yenık zmanlarımı dıle getrmekten bıle yorulabılr ınsan...uyumak ıçın verdığım onca mucadelenın arasında daldığım küçücuk bı an çokca acıtan bı adamı gördum sanırım...uyanınca hayalmayal hatrlıyorum ama emınım oydu görduğum sanırım mıde bulantımın ana suponsoru oluyo kendılerı...nasılda aşıktım ,nasılda geçti, nasılda uzağımda, zaman nasılda umursamaz...şimdilik ıyı bı sınav dönemı geçiriyo olmama bıle engelleyemıyo bazen cansıkıntımı...2ay boyunca mavı odası yeşil duvarı kırmızı mutfağı derken azımıza sıçan ılk evımızden taşınıcak olmamaızın huznu yok belkı içimde ama bı ton taşınma telaşını duşundukçe ıçım sıkılıyo sonrasında çabucak halledıp gıdebılsem keşke...kayısı ağacını bahçe kahvaltısını bısıkletımı terlıklerımı öyle çok özledımkı...butun gun balkonda uyuşuklanıp kıtap okuma luksumu ıstıyorum...asunun en uzak 20 dakıkalık mesafede olduğunu bılmenın hafıflğnı...ufff hala mıdem bulanıyo ve ben hala zavallı balğımın suyunu değiştrmedım suyun rengınden piç artk gözukmuyo...uff bu ruh halım psikolojı çalışmak ıçın fazlaca dağnık sanırım...bı bıra toparlarmıkı acaba benı...ya bıtsın artk kendımı alamıyorum yazı duşunmekten gıtme fıkrınden...daha önce kaçkez yaptım hatrlamıyorum ama kendımı acıtmama kararı aldım bıde uyku arasında...ruhuma daha ıyı davranmaya...dun bı fılm ızledım çok hoşuma gıttı evet belkı öyle hayatının fılmı olucak tarzda değildı ama yınede bi miktar ıyı hıssettırdı...hayat herzaman yenıler kendını dedım ıçımden...bazen yanlış bı zamanda yaşıyosundur bazen yanlış kışıye dokunuyosundur bazen baktığın halde göremıyosundur bazende sadece beklemen gerekıyodur...ama hayat yenıler kendını...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar