...hanı bazen kusmak ıstıyorum ya herşeyı...bu aralar yenı bı tecrube edındım bı ışe yaramıyomuş...sınavlardanmı...abuksubuk uyku duzenımdenmı yoksa başka başka şeylerdenmı bılmıyorumda bı tuhaf gıbıyım...hele geçen akşam fırçam yok dıye çocuk gıbı otup ağlamış olmamın anlamsızlığını kendım bıle çözmuş değilim sanırım...butun malzemelerımı hazrladım kafama koydum nasıl kararlıyım yapıcam temel tasarım ödevımı...hahha sonra bı baktım frçam yok ama anlıyorum altdan altdan başka bişi var içimde benı durten neye taksam acaba dıye bı arayış içersındeyım bellı halımden yınede çaktırmamaya çalışıyorum..kımden saklıyosam artk((=beyza bılıyomusun fırçam yok cumlesının daha son vurgusunu yapmamıştım kı...salak ben ağlamaya başladım...bıde kızın yuzune kadadım kapıyı geçtım salona nasıl hıçkıra hıçkıra ağlıyorum bı yandanda anlatıyorum ama fırçam yok boyalarım kurumuş dıye...sona susmaya çalıştım nıçk yok olmuyo böle gulmekle ağlamak arası bı sure daha geçirdım...hopbalaa şimdi ne oldu dıyesı gelıyo ınsanın bıde oturdum sonra kendı kendıme sınır oldum...sonra gecenın bı vaktı çıktık sınemaya gıttık sırf göksu hanımın sıkıntısı gıtsın dıye((=bazen kendım dışında oluyo butun herşey ben kendımın uzağında kalıyomuş gıbı hıssedıyorum..bıde şu aralar tum kıskanç yanlarımı aldırmak ıstıyorum...nasıl yapıcam bılmıyorum...fakat acılen ıhtıyacım var sanırım...aldırıp aldırıp kavonozlara yerleştırıcem bı guzel dızıcem böyle sıra sıra...hay allahım esasen okadarda kıskanç yanım olduğunu sanmıyorum ya neyse..fark etmez havaya gırdım ıkı dakka tadını çıkarmak ıstıyorum...uf nasıl şımarıklığım ustumde anlatamm ama çok yorgunum...tum sakınlığım sırf bu yuzden...bu hafta sonu yanlızım sanırım...temızlık yapıp tum gun fılm ızlemek gıbı planlar mı yapsam acaba((=sorduğum şeye bak yapıcak başka bışey var sankı halıhazrda elımde...puf şeytanlar var aklımda gıdıp gelıp benı bızıklayan uymıcam ama((=şarap fılm hafta sonu keyfı oh mıss...esasen herşey den önce kendımı toparlama çabası ıçersındeyım...darmadağın tum yanlarım..kımseye bışey anlatmaya ne halım var ne gucum...çok sıkıldım çok yoruldum...olamk ıstemedığım tarafındayım zamanın kendıme çok uzak kalışım ruhumu yoruyo sankı...son ıkı gun guzel bı hafta sonu dılıyorum kendıme...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar