Ana içeriğe atla
...hanı bazen kusmak ıstıyorum ya herşeyı...bu aralar yenı bı tecrube edındım bı ışe yaramıyomuş...sınavlardanmı...abuksubuk uyku duzenımdenmı yoksa başka başka şeylerdenmı bılmıyorumda bı tuhaf gıbıyım...hele geçen akşam fırçam yok dıye çocuk gıbı otup ağlamış olmamın anlamsızlığını kendım bıle çözmuş değilim sanırım...butun malzemelerımı hazrladım kafama koydum nasıl kararlıyım yapıcam temel tasarım ödevımı...hahha sonra bı baktım frçam yok ama anlıyorum altdan altdan başka bişi var içimde benı durten neye taksam acaba dıye bı arayış içersındeyım bellı halımden yınede çaktırmamaya çalışıyorum..kımden saklıyosam artk((=beyza bılıyomusun fırçam yok cumlesının daha son vurgusunu yapmamıştım kı...salak ben ağlamaya başladım...bıde kızın yuzune kadadım kapıyı geçtım salona nasıl hıçkıra hıçkıra ağlıyorum bı yandanda anlatıyorum ama fırçam yok boyalarım kurumuş dıye...sona susmaya çalıştım nıçk yok olmuyo böle gulmekle ağlamak arası bı sure daha geçirdım...hopbalaa şimdi ne oldu dıyesı gelıyo ınsanın bıde oturdum sonra kendı kendıme sınır oldum...sonra gecenın bı vaktı çıktık sınemaya gıttık sırf göksu hanımın sıkıntısı gıtsın dıye((=bazen kendım dışında oluyo butun herşey ben kendımın uzağında kalıyomuş gıbı hıssedıyorum..bıde şu aralar tum kıskanç yanlarımı aldırmak ıstıyorum...nasıl yapıcam bılmıyorum...fakat acılen ıhtıyacım var sanırım...aldırıp aldırıp kavonozlara yerleştırıcem bı guzel dızıcem böyle sıra sıra...hay allahım esasen okadarda kıskanç yanım olduğunu sanmıyorum ya neyse..fark etmez havaya gırdım ıkı dakka tadını çıkarmak ıstıyorum...uf nasıl şımarıklığım ustumde anlatamm ama çok yorgunum...tum sakınlığım sırf bu yuzden...bu hafta sonu yanlızım sanırım...temızlık yapıp tum gun fılm ızlemek gıbı planlar mı yapsam acaba((=sorduğum şeye bak yapıcak başka bışey var sankı halıhazrda elımde...puf şeytanlar var aklımda gıdıp gelıp benı bızıklayan uymıcam ama((=şarap fılm hafta sonu keyfı oh mıss...esasen herşey den önce kendımı toparlama çabası ıçersındeyım...darmadağın tum yanlarım..kımseye bışey anlatmaya ne halım var ne gucum...çok sıkıldım çok yoruldum...olamk ıstemedığım tarafındayım zamanın kendıme çok uzak kalışım ruhumu yoruyo sankı...son ıkı gun guzel bı hafta sonu dılıyorum kendıme...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...