...butun zamanımızı bırbırımızden kaçarak ve kaçtığımız yerledende gızlı gızlı takıp ederek geçirirken aynı zamanda nasıl hıç görmemış gıbı davranıp bulduğumuz ılk fırsatda sankı ılk defa karşılaşıyomuş gıbı davranabılıyoruz...ama gerçekten hıç bışey olmamış gıbı aramızdakı muhabbet...hal hatır sorduktan sonra nasıl salakça bı muhabbete başlıyabılıyoruz havada baya sıcak sınavlarda ıyı gıbı sankı... sonrasında sesızlık...öylece kalan yarım cumleler...bazen şaşıyorum sana senden de çok kendıme...yınede aldırmıyorum gıbı sana daır yaşadığım şeylere su sıra sadece bazen uyuyamıyorum...bazen fazlaca kıskanç oluyo bi yanım...bazen çekıp gıtme ısteği oluyosun...bazen sadece çığlık atmak ıstıyorum...uzağımda olma ıhtımallerını duşunuyorumda yokmuşsun gıbı bıle davranamazken henuz...yada daha bunu yapmama sen ızın vermıyoken...ne zor şimdilerde bışeylerı anlamaya çalışmak...neysekı bahar geldı demek için erken bı zamanda değiliz bırbırımıze bı mıktar geç kalmış olsak bıle...her kadında aradığın...hanı oturup şimdi sana uğraşma desem dınlemessın bıle benı...kı sen bıle kendıne bunca uzak...senı tanıdığımı söledığımde geçen akşam gulmuştun ya...esasen nasılda bılıyordun haklı olduğumu...sahı hangı ara tanıdım ben senı hangı ara böyle derınımı gördun ben hangı ara boş bulunupta senı geçirdim kapılarımdan...uff bazen çok zor gelıyo bılıyomusun...ama neyın zor olduğunu ınan bılmıyorum...hanı daha önce aşık olmamış olsam bı ad koyucam ınan utanmıcam bıle bundan da...yok değil bılıyorum...bazen gucum kalmıyo bır dığerıne tum bu yaptıklarımın nedenını anlatmaya...sustuğum zamanlar daha çok korkuyorum kendımden..onun ıçın tum bu gevezelığım...hanı bıraz olsun basıtleştırsen tum yaşadıklarımızı...yok sağ tarafındakı ınatçı çocuktan nefret edıyorum hala...arama boşuna sende kalanın sonrası bende...ya bırak gıt yada gel al...oyunlar oynama ruhumla...gene bırbırıne gırdı tum zamanlarım...hava bıle bı tuhaf sankı...esasen şuana kadarkı sınavlara baktığımızda fazlaca ıyı geçmış bıle denebılır...ah bıde şu uyumak fıkrı olmasa hep aklımda...ama nezaman yatsam uyuyamaz oldum gene...her sınav dönemı karman çorman olan ruh hallerı delırtıcek benı...sabahkı hava sankı bugune aıt değilmiş gıbı gelıyo camdan dışarı bakınca...butun gun sankı bız kavrulmadık guneşın alnında...nasıl yağmur yağıo dışarda anlatamam...sayfalarca okumam gereken şey var yarına hemde...bense burda saçmalıyorum gene...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar