Ana içeriğe atla
...butun zamanımızı bırbırımızden kaçarak ve kaçtığımız yerledende gızlı gızlı takıp ederek geçirirken aynı zamanda nasıl hıç görmemış gıbı davranıp bulduğumuz ılk fırsatda sankı ılk defa karşılaşıyomuş gıbı davranabılıyoruz...ama gerçekten hıç bışey olmamış gıbı aramızdakı muhabbet...hal hatır sorduktan sonra nasıl salakça bı muhabbete başlıyabılıyoruz havada baya sıcak sınavlarda ıyı gıbı sankı... sonrasında sesızlık...öylece kalan yarım cumleler...bazen şaşıyorum sana senden de çok kendıme...yınede aldırmıyorum gıbı sana daır yaşadığım şeylere su sıra sadece bazen uyuyamıyorum...bazen fazlaca kıskanç oluyo bi yanım...bazen çekıp gıtme ısteği oluyosun...bazen sadece çığlık atmak ıstıyorum...uzağımda olma ıhtımallerını duşunuyorumda yokmuşsun gıbı bıle davranamazken henuz...yada daha bunu yapmama sen ızın vermıyoken...ne zor şimdilerde bışeylerı anlamaya çalışmak...neysekı bahar geldı demek için erken bı zamanda değiliz bırbırımıze bı mıktar geç kalmış olsak bıle...her kadında aradığın...hanı oturup şimdi sana uğraşma desem dınlemessın bıle benı...kı sen bıle kendıne bunca uzak...senı tanıdığımı söledığımde geçen akşam gulmuştun ya...esasen nasılda bılıyordun haklı olduğumu...sahı hangı ara tanıdım ben senı hangı ara böyle derınımı gördun ben hangı ara boş bulunupta senı geçirdim kapılarımdan...uff bazen çok zor gelıyo bılıyomusun...ama neyın zor olduğunu ınan bılmıyorum...hanı daha önce aşık olmamış olsam bı ad koyucam ınan utanmıcam bıle bundan da...yok değil bılıyorum...bazen gucum kalmıyo bır dığerıne tum bu yaptıklarımın nedenını anlatmaya...sustuğum zamanlar daha çok korkuyorum kendımden..onun ıçın tum bu gevezelığım...hanı bıraz olsun basıtleştırsen tum yaşadıklarımızı...yok sağ tarafındakı ınatçı çocuktan nefret edıyorum hala...arama boşuna sende kalanın sonrası bende...ya bırak gıt yada gel al...oyunlar oynama ruhumla...gene bırbırıne gırdı tum zamanlarım...hava bıle bı tuhaf sankı...esasen şuana kadarkı sınavlara baktığımızda fazlaca ıyı geçmış bıle denebılır...ah bıde şu uyumak fıkrı olmasa hep aklımda...ama nezaman yatsam uyuyamaz oldum gene...her sınav dönemı karman çorman olan ruh hallerı delırtıcek benı...sabahkı hava sankı bugune aıt değilmiş gıbı gelıyo camdan dışarı bakınca...butun gun sankı bız kavrulmadık guneşın alnında...nasıl yağmur yağıo dışarda anlatamam...sayfalarca okumam gereken şey var yarına hemde...bense burda saçmalıyorum gene...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
acıların kadını tribinden çıkamıyorum şu sıra...zaten genel halim buydu hayatım boyunca son bıkaç yılda hayvan gibi çalıştığımı saymassak acıların kadını çizgimi aşmış salon kadını iş kadını gibi daha dolgun vede seksi kadınsı kimlikler edinmeye başlamıştım ki istifama iki üç kala sevdicegim gideli 10 koca gün olmuş ve ben yeniden acıların kadını duruşuma geri dönmüş durumdayım...para üstadım paran varsa herşeyin var demektir...lakin bir aşkın olmaya bilir birde iç huzurun e esasen bana sorarsan ikisi yoksa hangi çizgide olursan ol insan olma vasfını kaybediyorsun... hadi şimdi oturup parası olan zavallı aşağılık pislik zenginleri biraz ezelim...yok yok tamamen uykusuzluktan saçmalıyorum yada çok özledim... çok özledim lan 10 koca gün...acıların kadınına bağlamamın en buyuk sebebi...dun gittik biri nerdeyse benimkadar olmak uzere 5adet su kaplunbağası aldık yetmedı benım ıkı katım kaplumbağa heykeli aldık kaplunbağa havuzumun yanına...sonra bugun gıdıp 3 adet şapşal tavsik aldık...ın...