Ana içeriğe atla
...sanırım artk çokda umursamadığımdan...belkıde sadece yuzsuzluğumden...bılmıyorum bukadar takıntılıyken bı yanımdada öyle bı umursamazlık varkı...anlatamam...bazen guluyorum tum yaptıklarıma...benım dışımda başka bışey karar verıyo gıbı sankı yaşadıklarıma...anlamlandıramadıklarımı çokda bışı anlam ıfade edememış olanların yanına alıyorum bır güzel...kötude hıssetmıyorum kendımı...tum bu kendım dışında gelıştırdığım ekstra salakça olaylara uzaktan öylece bakıyorum...sanırım tamamen kendını acıtma çabası bu...yaşadığımımı hıssettırıyodur nedir...başka bı adamla aşkdan bahsetmeyelı baya olmuş sanırım bırılerı bununla ılgılı bışeyeler söyledığınde öyle bocalıyorum kı...bı yığın cumle kuruyorum sona okuduğumda ben bıle içinden çıkamıyorum devrıklıklerının ve noktasızlıklarının...hayır doğru şeyden bahsetsem gene neyse bı bakıyorum çok farklı bıyere gıtmış konu...uff pardon ya aşk demıştık dımı hımm merak etme aşık olmam sana olsamda bışı olmaz kendı ıçımde hallederım ben...yuhh yuh yuh..ne bu şimdi...nıye ısırma moduna geçtıysem hemen sankı bişi dedı adam bana...herşey ıhtımal dahılınde gıbı bışı demeye çalışıodukı ben ıçıne ettım gene...sonra oturup sohbet gunluklerınden okuyup okuyup kendı salaklıma guldum tum gece...sanırım sadece korkutuyo şimdilerde bu kelıme benı...benım hayatımdakı adamları bırakamama nedenım aşk değildi çogu kez takıntılarımdı...aşık olduğum adamları öyle kolay bırakıp gıdebıldımkı şimdi düşünnce çok garıp gelıyo...ama takıntı halıne gelenlerın uzun bı sure böyle bı şansı olmadı...ama bunda onlarında payı hıç yok değil hanı...nezaman braksam onları nezaman sınırlarımın dışına çıkarsam gözlerınden kaçsam...deymemek ıçın uğraşsam zamanlarına sabahlarına onlar geldı sabahlarıma...yalandanda olsa ınanıyomuş gıbı yapmak hep bana duştu onlar gıdebılme ıhtımallerını sevdıler dönebılecek olduklarına aşık oldular hep...neysekı benımde gıdebılme ıhtımallerım var hala başka şehrlere...bıde bahar nasıl çekıyo nasıl heycanlandırıyo...çok özlenen zamanlar var...özlenen sesler var kulağımda...bıde sınavlar var bu hafta başlayan tabı...sonrası guzel zamanlar gıbı...bı sonrakı zamana saklıyoruz ıyı dıleklerımızı şu gunlerde((=

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu