hava öyle soğukkı önce üşüdüğümü sanıyorum sonra hıssızlığıme şaşıyorum...anlayamıyorum bi sure ellerim uyuşmuş olabılır dıyorum...biraz daha beklıyorum yaklaşık 10 dakıka önce gelmesi gerektığı halde gelmeyen mınıbusu...beklıyorum...üşüdüğümü sanarak hemde...üşüdüğümü varsayarak...sıkılıyorum sonunda tam süpermenı aramaya karar veriyorum kı minibus görünüyo karşıdan...pufff öyle sıkış tepişkı içeridekı insanlar ocak ayında yazı yaşıyolar adeta..bende katılıyorum onlara...karın yağmış olması keyfımın yegane nedenı...öyle soğukkı hava ben bazen bukadar hıssız olabılmeme gerçekten şaşıyorum...ellerim nasıl bukadar sıcak olabılır kocabı kent üşürken hemde ...sanra farketmedığımı farkedıyorum...farkındalıklardan nefret edişimi hatrlıyorum ustelık...bide ustune kuçuk ıskender okuyorum bıkaç cumle hemde gorsen nasıl gece nasıl sıyah nasıl yorgun gözlerim ben nasıl uzağım kendıme bıle...özlemeye
üşenırmı insan hıç...özlemeye korkak içim...sana yakın tum yanlarım bana uzak şimdilerde...hele sen nasıl uzağımdasın nasıl gece nasıl soğuk bir bilsen şidilerde...
üşenırmı insan hıç...özlemeye korkak içim...sana yakın tum yanlarım bana uzak şimdilerde...hele sen nasıl uzağımdasın nasıl gece nasıl soğuk bir bilsen şidilerde...
Yorumlar