...kocaman kocaman anlamsızlıklara bıle anlamlar yukleme çabamdan nefret edıyorum..bazen sırf kadın oduğum için hıssettığım şeylerdende nefret ediyorum..hele bunları engellıyemıyo olmak fılmın en guzel yerınde kapının çalması gıbı...oyunun en guzel yerındede hep annem çağırırdı zaten...zaferler kaznmış olmak ruhu yuceltırmı yoksa alçaltırmı bılmıyorumda kendını iyi hıssettırdığınden emınım ...engeleleyemedığım tum zamnalarımdan kaynaklı bı karışıklık var şu sıra nefes aldığım zamanlarıma ait...kendı içindekı boşlukları bı başkasının doldurabılme ıhtımalıne ınanmak gıbı...belkıde sadece yaşamak istemekle ilgılı...fazlaca duşunulmemesı gerektığıne ınandığım ne varsa hepsını tekrar tekrar düşünmem gıbı...nedenını bılmedığım baştan kaybedılmış savaşlarım var onunla aramda...çoğu zaman aramızdakışeyın esasen ne olduğuyla ilgılı hıçbı fıkrımız yok...olucana dair inancımıysa olduğu yerden çıkarma nıyetım çok uzağımda şu sıra...nedensız hallerıme acayıp zamanlar eklemekle meşgul oluyorum çoğu kez...ve bundan buyuk bı zevk almam gerekıyomuş gıbı bı halım var...teklerını bulamadığım çorapları başucumdakı komıdınde bırıktırıyorum...mesela bununda nedenını bılmıyorum...bilmediğim okadar şey varkı...bılemedığım onca şey...içimde biriktırdıklerım ...dışımdan arttırdılarım...eksık yanlarım yıten zamanlarım...teklerı olmayan çoraplarım ve ben...herşey yenı bı gune uyanmak ihtimalıne sahip olmamızla ilgili sanırım...iyi geceler...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar