...bidaha canımı acıtmaya çalışma demiştimya hanı sana...ciddiydım inan canım acıyo her bana dokunduğunda...dokunamadığım her an ruhum kırılıyo...sana karşı zaaflarımdan aşka bu denlı bağlı olmamdan tenını özlememden nefret eder gıbıyım...sana yaklaştığım her an bıraz daha uzaklaşır gıbıyım kendımden...ya sevmeme ızın ver tum eksık yanlarını yada uzak dur yakınıma...yeterkı acıtma benı böyle...senı özlemek bile incitiyo ruhumu ısmın bile yoruyo şu sıra...hayatımın kayıp ruhlarına ekledım senı...şimdi arasamda bulamıyorum sankı...flu fotorafları sevmemdendır belkı belkıde senı seven yanlarımdan rahatsızlık duymuyo olmamla alakalıdır herşey...tüm eksık yanlarını bırıktrmemdır belkıde avucumda...kokunu unutmak uzereyken kurduğun tek bı cumle altust edıyo benı...ya bırak kendıme kalayım yada acıtma neolur böyle...ortalam hayatlarımızda mukemmele nekadar yaklaşabılırız kı senınle...fazlasına luzum duymuyorum ben...dahası ruhumda gızlı ınan...işin kötusu alışmaya başladım bu gelgıtlere ama yapma ruhum eskıyo...gece nasıl soğuk nasıl üşüyo tenım...sen aklıma geldığınde nasıl gevezeyım...bi bisen...ama bılme...tum çocuksu yanların aklıma gelıyo...bazen hıç tahmın edemedığım kadar ağırlaşıyo ruhum senı özleyınce...ne desem sana uzak kalıyo...yapma ne olur...ya bırak unutayım kokunu yada acıtma benı daha fazla...ruhum geç kalıyo bir diğerıne sana hep eksık kalıyo...ne zaman arasam sende buluyorum uykularımı sonra hangı sabaha uyandığını merak edıyorum...sonrasını kendıme çekılmez kılıyorum bı sure...tum karlar erıdı sankı bugun...ama ben hayatımın en keyıflı kış gununu yaşadım geçen gece...öyle mutlandıkı içim...hayatıma dahıl olan tum ınsanları sevıyorum çok iyi olsun istiyorum okadın...varlıkları borçlu brakıyo benı hayata...ama öyle zorkı yapma bı cumlen altust edıyo şu sıra ruhumu...acıtma daha fazla ya dahıl ol yada olma araf çok acıtır inan...hava soğuk şimdi heryer buz hıssetmezsın...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar