...gece uyandığımda bomboştu yanım...tam karşımdaydı hanı bilmesem çocuk sanırım hanı bi yanıda çocuktur ya hep...her parçasına dokunabilmişken tüm bi gece bu denlı uzak oluşuna hiç şaşmıyo ruhum...sebebini bilmediğim kayıtsızlıklarım var onakarşı bide karman çorman eden sevilesi zamanlar...toplayıp dolabın en ust rafına kaldırdım dün gece tüm bu karman çorman ruh hallerini...nedenını bilmediğim kendime ters kendime uzak zamana eksik kaldığım yinede ona kaldığım anlar...esasen pek bi hızlı şu sıra hayat ve hüzün bi kadının siyah saçları arasındaki beyazlar gibi...eksik kalanlar gibi belkide hiç olmayanlar olmasını istemediklerimiz yinede yaşanılanlar...eskıten yaşamlar eskiyen hayatlar...dokunduğuna uzak bi sonrakıne yasak zamana tutsak olmak gibi...hiç bilememek gibi anlamlar yuklemek istememek gibi yinede anlamlandırmak gibi en küçük zaman parçasını bile bir diğerine bağlamak gibi...rahatsız olmak gibi ötekinden ve öteki oluşuna bakıpta şaşmak gibi...hayatın hızından başımın dönmesi...ne varsa hayata dair işte tamda şurda ayaklarımın dibinde hemde...sevincim buruk o fotoraf ta en başından benım içimi incitmişti...biraz eksik hissettirdi biraz yordu yinede hayatı hatrlatti bi parça...ve nedenlı sevdiğimi sokakları çockları o şarkıları...dahasına cesaret bana güç verdi yinede biraz eksikti belki ama...kendin olmanın ve tüm güzel dostlarla geçirilen zamanın değerini hatrlattı...şimdilerde hayat bi miktar hızlı fazlaca zevkli biraz karman çorman mavi gibi geceler ve ben ben ve çocuk yanlarım ben ve mavi duvarlarım kırmızı saçlarım ben ve tüm güzel kentler hemde çıkmaz sokaklarına rağmen...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar