...ve bir günün daha üzerini çizip bir sonrakine geçiyoruz...beklentilerimizi ve iyi dileklerimizi tüm diğer abuk subuk ayrıntılarımızla birlikte camdan atıp sadece nefes alabilme lüksümüzü kullanıyoruz...gölgesi düşerken ruhuma benden önceki herşeyin ben sadece yanımda olduğun zamanlarla ilgilenmekteydim!!!tutamadığım tüm dakikalar içindi tüm bu nefessiz kalışlarım...dudağında unuttuğum mavilikler yüzünden,anlatamadıklarım yüzünden,dokunamadığım zamanlar ve tüm bu evren ıterketme planlarım yüzünden herşey..çok zor...inan çok zor...ve biliyormusun şimdilerde yokluğun umrumda bile değil...biçok şeyin nedenini merak etmekten vazgeçeli çok oldu sanırım...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar