..ve tutamıyorum zamanı...ne yaparsam yapıyım...uzanıp dokunmaya çabalıyorum yüzündeki yanlızlığa gücüm yetmıyo...öyle sıcak ki hava zaman avuçlarımın arasında eriyo...çıkarıp üzerimdeki tüm kötü zamanları soyunuyorum...dalgaları sayıyorum bir süre parmak uçlarımda çakıltaşlarını hissediyorum...yürüyorum gözlerimi kapayıp açtığımda su belimi geçmiş oluyo son bikez daha nefes alıp kendimi brakıyorum...sonrası soğuk sonrası mavi sonrası en derin yerlerim...ve benim...yeniden doğduğumu hissediyorum ruhuma dokunuyorum aşkı hissediyorum...sonrası hep mavi sonrası en derinim...sonrası hep bir öteki...ufacık bi tebessüme aşık kaçamak bi bakışa hayran...ve tutamıyorum zamanı avuçlarımdan akıyo...ellirine ihtiyacım var...hadi şimdide nefesini tut...bir...iki...üç...sonrası mavi sonrası benım en derinim....
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar