..ve tutamıyorum zamanı...ne yaparsam yapıyım...uzanıp dokunmaya çabalıyorum yüzündeki yanlızlığa gücüm yetmıyo...öyle sıcak ki hava zaman avuçlarımın arasında eriyo...çıkarıp üzerimdeki tüm kötü zamanları soyunuyorum...dalgaları sayıyorum bir süre parmak uçlarımda çakıltaşlarını hissediyorum...yürüyorum gözlerimi kapayıp açtığımda su belimi geçmiş oluyo son bikez daha nefes alıp kendimi brakıyorum...sonrası soğuk sonrası mavi sonrası en derin yerlerim...ve benim...yeniden doğduğumu hissediyorum ruhuma dokunuyorum aşkı hissediyorum...sonrası hep mavi sonrası en derinim...sonrası hep bir öteki...ufacık bi tebessüme aşık kaçamak bi bakışa hayran...ve tutamıyorum zamanı avuçlarımdan akıyo...ellirine ihtiyacım var...hadi şimdide nefesini tut...bir...iki...üç...sonrası mavi sonrası benım en derinim....
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar