...bugün çok güzel bişey yaptım kendim için...tek kişilik bir biletmiydi acaba tüm ihtiyacım olan sorusuna tam olarak verilebilecek bi cvbım yok esasen ama...sadece daha iyi hissediyorum sanırım...günlerdir uğraşıp duruyorum gereksiz biton cümle kuruyorum yorulduğumu inasanlara nasıl ifade edebilirimki duymak istemiceği gerçekleri sölerken yalancı istediklerini sölerken çok daha başka sıfatlara getirilio olmak umrumdamı onuda bilmiyorum...ne olmuş olrsa olsun herşeye ragmen ölum tüm gerçekliğiyle doğumlar kadar bize ait ve bizler için...yinede sabah benı uyandıran telefon gayet içimin üşümesine neden oldu...bazı şeyler bukadar ust uste geldi diyedir belkide bu yolculuk yapma ihtiyacı bünyemdeki bilmiyorum...ama gitmek istediğim zamanlar yaşıyorum yine en azından bir süreliğine bu kaçışım hem içimdeki bu gitme isteği hemde özlenn eskı bi dost birazda yorlmuş olmam...nedenini nasılını bilmiyorum bilmekte istemiyorum tüm insanlar sussun istiyorum...günlerdir babamla armızdaki gizli anlaşma gibi...onunda nedenını bilmiyorum belkide aynı korkudur susmamıza neden herşey daha kötü olur korkusu daha az inciltmek belki daha az mutsuzolmak adına yararsız bi çaba...elimde tek kişilik cam kenarı bi bilet var üzerinde adımın yazdığı...mutlu hissetmek için iyi nedenlere ihtiyacım var nasılsa kendimizden kaçma yetisine sahip olamadık yıllarca...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar