...ve yine sabah oluyordu herseferinde ve hiç bi önemi kalmıyordu bir sure sonra tum bunların...neler yaşamıştıkda nutulmuştu hep bir diğeri... şimdilerde çok çok uzaklarda kalmıştı acıtan sabahlara uyanmak ki bir zamanler neçok acıtmıştı...yaz kokuyor şimdilerde her yer içimde eksilen heycanlarım var bu yıl bi sonrakı zamana hazırlamam gereken şeylerle dolu aklım...yapmak istedğim onca şeye yetişememk korkusu heycanımı törpüleyen...insanları ençokta kendimi affettim sanırım bugünlerde...fazla şey beklemeden en çok kendine inanarak yaşamak en doğrusu olsa gerek...bakıyorumda nesıl geçtığını anlamadığım senelere hayıflanıyorum bazen...ve şaşıyorum bu değişim hızına...zamana yetişmek adına bi adım daha atma isteği gelip oturrken içime sırf bu inadımdan diyorum sırf şu martıları için için kıskanmamdan...1...2...3...ve atlıyoruz...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar