kendımı oyalamakla meşkulken şimdilerde mutsuz zamanlarım için kufurler ediorum ve delı gıbı konuşmak isterken dağılan cumlelerimi fark ediorum sağda solda böluk pörçük...konuşacak hiç bişeyim kalmamış oysa nekadar erkenmış herşey için nasıl eğretiymış bu haller nasıl mutsuz ediciymış bu zamanlar...birileri birilerini çok severmışte fazla değerlı olurmuş...değersiz hissetmekmış kendini yitirmekmış zamanlarını misketlerini kaybetmek gibiymış kırmızı balonunun bırden patlamasına uzulmek gibiymış oyunun en guzel yerinde annemın çağırması gıbıymış...yarım hıssetmekmış zamanı eksiltmekmış kendini oyalamak adına bugunu öldürüp denize atmak istemekmiş arayıpda bulamamak gibiymiş...gözünü kırpma demek istemek gibiymiş...gözünü kırptığında düşmek gibiymiş...onu öperken nefesini tutmak gibiymiş zamanın durması gibiymiş kendine yakıştırmadığın bi elbiseyi giymek yazın bitişine hayıflanmak geceden korkmak gibiymiş...biri varmış az önce şimdi yok olmuş...havuçlu kek yaptım bugün sonra uyudum sonra balkona çıktım üşüdüm aklıma geldin uyudum uyandım çizgi film izledim aklımı sende buldum kahve içtim uyudum telefonla konuştum kıtap okudum uyudum bu gunu öldürme planları yaptım denızolmayan bı kentde gunu öldurmekte öle zorkı bı bılsen..bilme yada...anlattıklarımı unut istedim...masalları,cümleleri,defne yaprağını,papatyaları,fotorafları,düşleri düşlediklerimizi,unuttuklarımızı hatrladıklarımızı,çocksu heycanımı salakça zamanarımı uzen yanlarımı geveze zamanlarımı görmemen bilmemen gerekn herşeyi beni belkıde unut istedim başkasının görmediklerini bana ait olanları...sadece unut istedim...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Yorumlar